طی قسمت های اول تا چهار این نوشتار به ادعاهای مریم رجوی در مورد التزام او به کثرت گرایی، جمهوریت، آزادی بیان وآزادی احزاب و… پرداخته شد.
ماده چهارم طرح کذائی این خانم به ضرورت جدایی دین و دولت، آزادی ادیان و مذاهب اشاره داشت که فریبکاری هایش درمورد این مسئله افشاء شد و روشن گردید که این خانم به عنوان عجوزه ای که عروس هزاران داماد است، در حرف هایش چقدر ناصادق است.
اصل پنجم طرح مریم خانم به برابری کامل زنان و مردان در حقوق سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی، لغو هرگونه تبعیض، حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال، منع بهرهکشی از زنان تحت هر عنوان اشاره دارد و من میخواهم ثابت کنم که چه دروغ های رذیلانه ای در این مورد خاص مطرح میکند!
در تشکیلات تحت اسارت مسعود و این خانم دروغ پرداز، علیرغم اینکه در ظاهر امر زمام امور به دست زنان سپرده شده، به هیچ وجه اینطوری نیست و سررشته ی همه ی کارها باواسطه گری خود مریم خانم بدست مسعود رجوی بوالهوس و خودشیفته که مستبدی غیرقابل علاج است، سپرده شده و دراصل تشکیلات مجاهدین یک تشکیلات مردانه ایست که با برجسته کردن دروغین نقش زنانی که هیچ اراده و اختیاری جز اعمال دستورت مسعود ندارند در ماهیت خود تشکیلات مسعود رجوی است و مریم بعنوان بزکی این نقصان را پنهان نگه میدارد و در اصل مباشر و مشاطه ی زرنگی بیش نیست.
در زمانی که مسعود رجوی هنوز قدرت جوانی را با خود داشت، ده ها و بلکه صدها نفر ازاین زنان در اختیار او بودند و تعدد همسری بی مثالی بنفع این تنها مرد دراین تشکیلات وجود داشت و صحبت از برابری زن و مرد حرف مسخره ای بیش نبود.
وانگهی، اگردرستی این ادعای رسوای مریم را بپذیریم، باید قبول کنیم که در سازمان رجوی ها مردان بنفع زنان تحقیر و استثمار میشوند و در این صورت، اعاده ی حقوق زنان از راه نابودی حقوق مردان صورت میگیرد و ما و هر انسان روشن بین و شرافتمندی ، تاکنون چنین نوع آزادی ای را که با سلب آزادی طرف دیگر- مردان- بدست میآید ، آزادی نام ننهاده است.
به عبارت دیگر اگر قرار است که مثلا آزادی زنی در تشکیلاتی مرعی داشته شود، ابدا شایسته و منطقی نیست که این آزادی به قیمت سرکوب حقوق مردان صورت گیرد و این مسئله هیچ فرقی با فرماسیون هایی ندارد که آزادی و اختیارات مردان با تضییع حقوق زنان تامین میشد.
درستتر آن است که اگر در جمع وجامعه ای آزادی برای مردان وجود ندارد، مطمئن باشیم که زنان نیز از این مسئله – نبود آزادی- رنج میبرند و دراصل آزادی زنان یا مردان مکمل هم محسوب میشوند و صدمه دیدن یکی ، بطور طبیعی بر دیگری آثار زیانبخشی را خواهد داشت!
مریم در این بند از برنامه اش از حق انتخاب آزادانه ی پوشش برای زنان صحبت به میان آورده که سخت دروغ است!
چرا که در تشکیلات مجاهدین ، زنان لباس های متحد الشکل وعین هم را باید برتن کنند و تنها مریم از این قاعده – از لحاظ اشرافی گری و اسراف زیادی که بکار میبرد – استثناست و زنان نمیتوانند هرگز لباس مورد پسند خود را داشته باشند.
در مورد آزادی حق طلاق زنان هم صحبت شده و شنونده از این نظر که دیده ها و شنیده هایش در مورد طلاق اجباری و دسته جمعی زنان مجاهد توسط مسعود رجوی را فراموش کرده اند، به مسخره گرفته شده اند.
با این وضع مریم چگونه میتواند از حق ازدواج و آزادی طلاق سخن بگوید و آیا اصرار بر داشتن این حق به معنی آنست که مریم میخواهد تمامی این طلاق های ظالمانه را برهم زده وبه زوج های فراوان برای تداوم زندگی مشترک ، شانس دوباره ای بدهد؟!
اگر اینطور است – که قراین نشان نمیدهد که اینطور باشد – مریم اگر وجدانی دارد و قادر به طرح حرف راستی است موظف است که نمونه های عینی اعاده ی حقوق این زنان و مردان را نشان دهد که ما هم باور کنیم که تشکیلات مجاهدین خلق بنای انسانی شدن را دارد!
ادامه دارد
رضا اکبری نسب
عضو خانواده ی اسرا وجانباختگان رجوی
تبریز- ایران