خدمت دوست خوبم علی مدد صادقی عرض ارادت و درود
علی مدد جان ، در این مدت که در دنیای آزاد بسر می برم تمام لحظاتی که با هم بودیم و به اصطلاح محفل میزدیم و کلی می خندیدیم و سرگرم می شدیم از یاد و خاطرم نمی رود.
من بسیار منتظر جدا شدن شماها بودم و میدانم که در آنجا در سختی و فشار می باشید. اما بدانید که تنها راه نجات از این تشکیلات منحوس، فرار از آن و بازگشت به دنیای آزاد می باشد تا دوباره طعم زندگی و خانواده و دوستان را بچشید و بتوانید برای آینده راهی مناسبی پیدا کنید و زندگی نمایید .
دوست عزیز آن لحظه که می خواستم از آنها جدا شوم و با شما خداحافظی کردم نمی دانم آیا مطلع بودید که این وداع آخرین با شما بود یا خیر!
اما من آن را بیاد دارم و همیشه به این فکر میکنم شما را دوباره خواهم دید. مطمئنم که روزی دوباره در کنار هم قرار می گیریم واز تجربه های تلخ اسارت خواهیم گفت و به آینده لبخند خواهیم زد.
در ایران خانواده ات پیگیر شما هستند و امیدوارم که شما نیز راه رهایی را برگزیده و ما و خانواده ات را شاد نمایی.
منتظر شما ، غلامعلی میرزایی