محمد رضا مبین| از زندان های رجوی تا رهایی و زندگی در دنیای آزاد

نمای بیرونی سازمان مجاهدین خلق، هرگز بازتاب مناسبات درونی آن نیست. دوگانگی عظیمی سرتاپای این سازمان را در بر گرفته است، از بیرون که نگاه می کنی:

نمای بیرونی سازمان مجاهدین خلق

آزادی، مبارزه، دمکراسی، مناسبات توحیدی، مناسبات انقلابی و بدون تبعیض، که سر در این سازمان هم صداقت و فدا نگارش شده است.

اما در درون این مناسبات :

محتوای درونی سازمان مجاهدین خلق

توهین و تحقیر به هویت تک تک انسانها، تفتیش عقاید، شستشوی مغزی، زندان، سلول انفرادی، قرنطینه، برخوردهای وحشیانه ضدانسانی، هتک حرمت، توهین به خانواده و عزیزان، فحش و فحش کاری، برخوردهای فیزیکی، کتک زدن و شکنجه، کارهای اجباری فیزیکی سنگین، بتن ریزی، جاروکشی، علف کنی، شستشوی توالت، کار در گرمای بالای 50 درجه در عراق، غذای کم و عدم تنوع و انتخاب در غذا، تقسیم غذای اجباری مثل زندان و در سینی های فلزی در وعده های غذائی، دوری از خانواده، طلاق همسر و خانواده ، طلاق ذهنی زن و زندگی ، تف کردن به صورت یکدیگر، خودکشی کردن اجباری با سیانور یا تیغ و کاتر در زندان های انفرادی، بی خوابی دادن در زندان ، زیر نور روشن خواباندن شبانه در زندان، مشت و لگد به سر و بدن در حین بازجوئی در پروسه ی زندان، گشنگی و تشنگی دادن در پروسه ی زندان، عدم هواخوری و عدم اجازه ی مطالعه در سلول انفرادی به مدت ماهها و گاه سالها، سربه نیست کردن در زندان و دفن در گورستانهای نامعلوم، شلیک با دوشکا و سلاح های سنیگن به محلی که یک عضو سازمان تصمیم به فرار گرفته بود و خراب کردن آوار آن ساختمان به روی او، امکان ایجاد شرایط برای خودکشی و خودسوزی اعضای ناراضی ( مثل یاسر عزتی و یک خیاط به نام بهزاد و …)، کشتن پزشک زندان محمدتقی با ظاهر سازی سکته ی قلبی در سن حدود 50 سالگی، اعلام خفه شدن یک نجات غریق بچه آبادان به نام مالک شراعی که در پذیرش ارتش رجوی گفته بود: اگر این جدول های بتنی خیابان را بتوانید تغییر بدهید ، من را هم خواهید توانست تغییر بدهید، مشت و لگدزدن به زندانی توسط چند زندانبان در داخل سلول انفرادی زندانهای سازمان . . . اگر تا فردا هم بخواهم می توانم از مناسبات درونی و ضدانسانی این سازمان بگویم و بنویسم، اما زمان اندک است و مجال کم.

یک نکته مهم وجود دارد، ما درباره سازمان مجاهدین خلق ، نیازی به اپوزیسیون و مخالف دولتی نداریم، این سازمان تنها سازمانی است که جداشدگان از آن، آنقدر درد کشیدند که بعد از جدائی و فرار از دست این سازمان، بجای رفتن سراغ زندگی ، عزم جزم کردند که علیه این سازمان دست به افشاگری زده و رو در روی رهبران این سازمان قد علم کنند، این مهم را هرگز نباید در معادلات سازمان مجاهدین خلق، در نظر نگرفت.

عده کثیری از این دردکشیدگان و شکنجه شدگان، در این سازمان ضدمردمی و جنایتکار سربه نیست شدند و خودکشی شدند، اما عده قلیلی هم موفق شدند از این سازمان زندان ساز، نجات پیدا کنند و به زندگی بازگردند و تشکیل خانواده بدهند، یکی از این نجات یافتگان که 10 سال زندانی و شکنجه شده است، محمدرضا مبین است. با هم به تماشای کلیپی از وی می نشینیم، تا بلکه آگاهی بخش بوده و چراغ راه آیندگان باشد:

محمدرضا مبین، عضو نجات یافته که 10 سال در اسارت این سازمان بسر برده است.