برای اثبات نهادینه کردن سرکوب زنان در سازمان مجاهدین خلق می توان ساعتها حرف زد و در موردش مطلب نوشت اما نکته ای که بسیار مهم جلوه می کند حرفهای مریم رجوی در کنفرانس هلند به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. تمام حرفهایش دروغی بیش نیست اگر وی اعتقاد به زنان و منع خشونت علیه آنان دارد باید ابتدا از سازمان خودش شروع می کرد.
این سازمان یک حاکمیت ارتجاعی علیه زنان در تشکیلاتش به راه انداخته که باید در انتخاب دین اجبار داشته باشند و در مورد آزادی بیان حق هیچ گونه اظهار نظری ندارند، از وسایل آرایشی محروم هستند و در انتخاب پوشش از خود هیچ اراده ای ندارند.
زنان در سازمان باید در اختیار رهبر گروه قرار گرفته و مطیع حرفهای او باشند. از زنان به عنوان یک ابزار استفاده می شود. آنان حق ندارند با مردان به تنهایی حرف بزنند، هیچ مردی نباید در مکانی با زنان تنها باشد، پمپ بنزین باید زنانه و مردانه و جدا از هم باشد. هیچ مردی حق نشستن در کنار مردی در خودرو را ندارد.
زنان به طور صوری باید در کادر رهبری سازمان قرار گیرند و بقیه مردان با سابقه باید تحت مسئول آنان قرار گیرند، اگر زنی دست به اعتراض و انتقاد بزند شدیدا مورد سرکوب قرار می گیرد و بعضا زنان معترض توسط مسئولین زن سازمان کشته شدند. مانند نسرین احمدی ، نغمه حکمی ، معصومه غیبی پور و … . فشار بر روی زنان به حدی بالا بود که در نهایت برای فرار از فشار تشکیلات دست به خودکشی زدند مانند آلان محمدی و …
مریم رجوی که مدعی آزادی زنان در سازمان مجاهدین می شود از به قتل رساندن تا خودکشی در مناسبات را چه می نامد؟
مریم رجوی مدعی منع خشونت علیه زنان است و ظلم و ستمی که به زنان سازمان روا داشته و رقص رهایی بر پا می کرده را چه می نامد؟
زنان که حق استفاده از انتخاب پوشش و … را ندارند این نشان از حاکمیت ارتجاعی تحت نام اسلام و مبارزه در درون تشکیلات سازمان مجاهدین است و تمام شوی مسخره مریم رجوی در مورد زن ایرانی دروغی بیش نیست.
می توان به استثمار و فساد جنسی در درون مناسبات سازمان مجاهدین نیز اشاره نمود. اگر مریم رجوی دم از حقوق زنان می زند بهتر بود در مورد برپایی رقص رهایی با مسئولیت خودش هم حرف می زد. او چرا در مورد بیرون آوردن رحم زنان خفه خون گرفته است؟
زنان در درون سازمان ابزاری بیش نیستند و همیشه دستمایه سوء استفاده رجوی قرار دارند. اگر مریم رجوی دم از روز جهانی منع خشونت علیه زنان می زند باید از خودش و ستم هایی که به زنان در درون مناسابت روا داشته شروع کند.
برای کسانی که سالها عمرشان را در مناسبات جهنمی رجوی سپری کردند حرفهای مریم رجوی در مورد منع خشونت علیه زنان دروغی بیش نیست .
در یک کلام سازمان مجاهدین را می توان این گونه تعریف کرد: زنان هیچ اختیاری از خود ندارند. به عنوان یک ابزار به آنان نگاه می شود و همه باید در راستای مطامع رجوی حرکت نمایند. اگر زنی دست به انتقاد بزند باید به شدیدترین وجه سرکوب شود و یا جانش را از دست بدهد.
اگر مریم رجوی اعتقاد به حجاب ندارد و دم از آزادی حجاب زنان ایرانی می زند ابتدا باید خودش روسری را از سر بر دارد و بعد شعار حمایت از زنان سر دهد. باید در ابتدا به زنان سازمان خودش اجازه انتخاب پوشش بدهد و بعد دم از آزادی برای زنان ایران بزند. می توان نتیجه گرفت تمام شعارهای دروغین مریم رجوی در کنفرانس و شوهای مختلف برای فریبکاری است. او زنان را برای امیال کثیفش نیاز دارد و برایش مرگ زنان در سازمان مجاهدین هیچ ارزشی ندارد. چون شاهد هستیم به دلایل مختلف هر هفته و ماه شاهد مردن نفرات حتی از زنان در درون مناسبات هستیم . مریم رجوی شعار روز جهانی منع خشونت علیه زنان را شعاری بیش نمی داند و برای فریبکاری از آن استفاده می کند.
هادی شبانی