پیشتر درباره خروج نام گروه تروریستی مجاهدین خلق از لیست تروریستی دولت انگلستان و پی آمدها، بازخورها و واکنش هایی آن اشاره کردیم. به این نکته که سوای هر انگیزه ای که دولت انگلستان را مجاب به خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی کرده باشد، اما به این معنی نخواهد بود که سایرین نیز متاثر از این تصمیم به اقدام مشابهی دست بزنند.
واقعیت این است که اقدام دولت انگلستان مجاهدین را به نوعی به روند آتی تحولات در این خصوص امیداور کرد. اما آنها از این مهم غافل بودند که اتحادیه اروپا بر خلاف دولت انگلستان برای دیدگاه ها و تصمیمات خود جدیت و اهمیت افزون تری قائل است. جالب اینکه خود مجاهدین هم می دانستند که خارج شدن نام شان از لیست انگلستان اهمیت حیاتی و تعیین کننده ای ندارد. به همین دلیل تمام جریان رسانه ای تبلیغاتی خود را بر خارج شدن قریب الوقوع شان از لیست تروریستی اتحادیه اروپا متمرکز کردند. و پی آمد آن از دولت آمریکا نیز خواستند به تبعیت از دولت انگلستان و لابد اتحادیه اروپا اقدام به خارج کردن نام مجاهدین از لیست تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا نماید.
ابقاء نام مجاهدین در لیست اتحادیه اروپا و در ادامه موضع گیری اخیر نمایندگان اتحادیه نشان داد که اجماع بین المللی و اهرم های تاثیرگذار و تعیین کننده جهانی کماکان بر تروریسم بودن مجاهدین و خطر آنها پافشاری دارند. این نگرانی در شرایطی که ظاهرا مذاکرات هسته ای ایران با غرب کماکان در هاله ای از ابهام مانده است، نشانگر این معنی است که اتحادیه اروپا و غرب ضمن اشراف بر تلاش مجاهدین برای خوش رقصی و بازی گرفتن در این مناقشات، کماکان خطر تروریسم و فرقه مجاهدین را با فرض هر دستاوردی در مذاکرات با ایران در درجه نخست اهمیت قرار داده اند.
اظهارات نمایندگان اتحادیه اروپا درست در بزنگاهی که شاید پاره ای فرض و گمانه ها معطوف به بازی گرفتن احتمالی مجاهدین در مذاکرات هسته ای است، خود گویای واقع بینی و واقع نگری اتحادیه اروپا به پدیده منحصر و غیر قابل پیش بینی مجاهدین خلق است. اتحادیه اروپا که به باور جمعی در خصوص پدیده تروریستی مجاهدین خلق پی برده است به خوبی می داند هر گونه تمایل به همسو شدن با مواضع مجاهدین که به قصد خارج شدن نام شان از لیست های تروریستی تنظیم می شود، اشتباه بزرگ و غیر قابل بازگشت خواهد بود. این حساسیت شاید به این دلیل است که می دانند اهمیت توفیق احتمالی مجاهدین در این بازی در مقایسه با آنچه به هنگام خارج شدن نام شان از لیست انگلستان انجام داده اند تا چه اندازه حیاتی و کلیدی است.
نفس این واکنش ها خود گویای درستی مواضع اتحادیه اروپا و وزارت امور خارجه آمریکا است. مضاف بر اینکه واکنش های اعتراضی و مواضع نقادانه نسبت به تصمیم دولت انگلستان و به خصوص از سوی خانواده های قربانیان و اعضای مجاهدین در مقابل سفارت انگلستان در تهران نشان داد که روند موجود بر خلاف تلاش های رسانه ای مجاهدین چشم انداز امیدوارکننده ای نخواهد داشت. دو اتفاق اخیر یعنی موضع ثابت اتحادیه اروپا در قبال مجاهدین و همچنین موضع گیری اداره خزانه داری آمریکا به عنوان دو اقدام همسو و موازی حاکی از نگاه فراسیاسی به مجاهدین است.
بهار ایرانی، مجاهدین دبلیو اس، پنجم اوت 2008