مجاهدین از تروریسم پنهان تا تروریسم آشکار

مساله سازمان تروریستی ایرانی [مجاهدین] خلق که غالب دولت های دنیا آن را در راس سازمان های تروریستی قرارداده اند، از این حیث که باهمه سازمان های مبارز در دنیا متفاوت است برکسی پوشیده نیست. این درحالی است که سازمان مذکور مدعی است که یک سازمان مبارز باهمه مشخصات دمکراتیک می باشد.

اگرچه این سازمان سعی می کند حمایت ملل دنیا را به خود جلب نماید اما می بینیم که با دست یازیدن به اعمال تروریستی و تبهکارانه که حتی منجربه قتل تعدادی از امریکاییان واروپاییان گردیده، راهی خلاف مبارزه را در پیش گرفته است. بنابراین ایالات متحده واتحادیه اروپایی آن را در راس سازمان های تروریستی قرار داده اند.

دراین بین رژیم دیکتاتوری صدام حسین آن را به عنوان یک برگ برنده درطول جنگ با ایران و حتی پس از آن بکار گرفت تا بار دیگر او را در سراشیبی سقوط اخلاقی و انسانی قرار دهد.

درعین حال، پس ازآنکه سازمان به اعمال شنیع درحق ملت ایران درسال های اول بعد از سقوط شاه دست زد سپس اقدام به قتل عام ملت عراق در جریان انتفاضه شعبانیه 1991 در مرکز و جنوب عراق نمود و پس از آن که در خلال عملیات انفال اول وسوم اهالی کردستان را کشتار نمود، ملت های ایران وعراق نسبت به حقیقت ماهیت حقارت بار و ایدئولوژی پوچ سازمان مربوطه پی بردند.

پس ازسقوط نظام صدام حسین دلایل و حقائقی کشف شد که اقدامات مسئولین این سازمان و کسانی که پشت سر آنان قرارداشتند را محکوم مینماید؛ بنابراین همه طوایف و قومیت های عراقی و همه جریانات سیاسی که در دولت حضوردارند خواستار اخراج این سازمان تروریستی ازعراق و محاکمه سران آن که دستشان به خون ملت عراق آغشته است شده اند.

دوراندیشی رهبران عراقی باعث شد فرصتی به اعضای این سازمان بدهند تا از یک زندگی آبرومندانه برخوردار شوند، این فرصت شامل بازگشت آنان به کشورشان است چرا که رهبران ایران بارها عفو اعضای فریب خورده این سازمان را اعلام نموده اند.

ازسوی دیگر[سازمان مجاهدین خلق] به جای اینکه راه مسالمت را در پیش بگیرد و به سیادت عراق احترام بگذارد، وارد عرصه دخالت در امورعراق شده، از مزدورانی که ضد ملت عراق وحکومت آن هستند و درمقابل اخراج این زمره ازعراق ایستاده اند حمایت می کند.

دولت عراق آنگاه که برایش اثبات شد سازمان تروریستی ایرانی [مجاهدین] خلق در امورداخلی عراق دخالت می کند و می خواهد بذر فتنه را در بین فرزندان ملت عراق بکارد، در بیانیه شماره 216 در تاریخ 17/6/2008 تصمیم خود مبنی بر اخذ مسئولیت پادگان اشرف (محل نگهداری افراد سازمان درمنطقه العظیم واقع دراستان دیالی) از نیروهای امریکایی را اعلام نمود و در نتیجه بحث نگهداری تحت مسئولیت حکومت عراق یا اخراج در دستور کار قرار گرفت. در همین راستا سازمان تروریسستی خلق (که در راس لیست گروه های تروریستی اعلام شده توسط ایالات متحده که درعین حال حفاظت پادگان اشرف را نیز به عهده دارد قرار گرفته است)، ازطریق برگزاری مراسمی در اروپا و امریکا تمام سعی خود را برای تحریک موسسات حقوق بشری علیه دولت عراق و جوسازی علیه آن بکار گرفت. این جوسازی همراه با دروغپردازی حول این محوربود که دولت عراق قصد دارد پس از بدست گرفتن کنترل پادگان مذکور مرتکب قتل عام کسانی شود که در پادگان اشرف هستند.

سازمان مذکور در تبلیغات سراسر دروغ خود اتهامات باطلی را به حکومت عراق منتسب می کند؛ از این قبیل که دولت و دادگاه عراق اقدام به دستگیری، توقیف، شکنجه واعدام عناصرسازمان نموده که البته واضح است هدف سازمان چیزی جز تحریک افکارعمومی علیه ملت و دولت عراق نیست.

سازمان [مجاهدین] خلق میخواهد با این حماقت ها و اظهارات بی ارزش و باطل دولت عراق را به پایمال کردن حقوق بشرمتهم نماید، حکومتی که بارها در رسانه های گروهی منطقه ای و بین المللی اعلام نموده آمادگی دارد به اعضای سازمان که دستشان به خون مردم عراق آغشته نیست اجازه دهد با آزادی کامل به هرکشوری که تمایل دارند بروند واعضایی را که با مشارکت دستگاههای آدمکش صدام اقدام به قتل و خونریزی در عراق نموده و در قتل عام ملت عراق از شمال تا جنوب در زمان انتفاضه شعبانیه 1991 شرکت داشته اند محاکمه نماید.

بنا برآنچه گفته شد، پس از دخالت در امورعراق و بر هم زدن امنیت و ثبات اینک اعضای سازمان باید به کشوری بروند که توسط دولت آن در لیست گروههای تروریستی نیستند و آنچه براساس دلایل واضح اثبات شده اینکه دولت انگلستان برای پناه دادن به این سازمان مناسب تراست که البته نشانه های آن هم آشکار شده است.

دکترامیرالخالدی ـ روزنامه عراقی المؤتمر شماره 1685

ترجمه از بیناد خانواده سحر

خروج از نسخه موبایل