از هفته گذشته که دور تازه ای از سفرهای رئیس جمهور خود خوانده و خود برگزیده به اصطلاح شواری غیر ملی مقاومت یعنی مریم رجوی، شروع شده حاصلی جز ناکامی به ارمغان نداشته است.
بعنوان مثال ملاقات با نمایندگان پارلمان برلین و یا شخصیت های محلی و منطقه ای در آلمان که طبعا با صرف هزینه های گزاف صورت پذیرفته در عمل چیزی عاید فرقه مخرب نکرده و نمیکند. چرا که هدف اصلی در این سفر، ملاقات با انگلا مرکل و یا حتی ملاقات با وزیر خارجه و جلب نظر آنها برای خروج از لیست تروریستی اتحادیه اروپا بود اما هیچکدام بر این حضور مهر تایید ننهادند و حتی به آن اشاره ای هم نکردند یعنی در عمل این سفر بی اهمیت را تحویل هم نگرفتند، خصوصاً که این فرقه همچنان در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار دارد و از طرف انجمن های مستقل حقوق بشری زیر ضرب قرار گرفته است و اعضاء سابق آن که از این فرقه جدا شده اند هر روز برعلیه اقدامات ضد انسانی فرقه تروریستی رجوی دست به افشاگری میزنند.
البته طبیعی است وقتیکه مقامات تراز اول آلمان، خود را در برابر فرقه ای می بینند که بدلیل نقض فاحش حقوق بشر و بدرفتاری با اعضاء خود و همچنین استفاده از زندان و شکنجه در برابر نارضیان داخلی آنهم بطور گسترده و اعمال شدیدترین محدودیت ها بر اعضاء خود و همچنین جلوگیری از هر نوع ارتباط آنها با خانواده های خود حتی بصورت یک ارتباط تلفنی ساده که از بدیهی ترین حقوق انسانها به شمار می آید و بی توجهی به درخواست های مکرر خانواده ها و انجمن های مستقل و بشردوستانه برای دیدار حضوری در مکانی غیر از کمپ تحت کنترل فرقه تروریستی و ناقض حقوق انسانها که به آن اسم شهر اشرف را نهاده اند، عناصر اصلی و سطح بالای دیپلماسی آلمان کوچکترین توجهی به این مسافرت ها نکنند و کمترین تمایلی نسبت به آن ابراز نکنند.
به اضافه اینکه هیچگاه کشوری مثل آلمان هرگز منافع اقتصادی مهم، استراتژیک و سودآور خود را فدای شکلک های مختلف و غرب پسندانه این فرقه و سران آن نمیکند. حتی اگر ده ها بار این مسافرت ها صورت بگیرد باز تأثیری بر سرنوشت محتوم این فرقه مخرب تروریستی نمیکند.
به همین دلیل بود که در آخرین ترفندی که بخرج داده شده بود پرزیدنت خود خوانده بر سر مزار سمبلیک به اصطلاح قربانیان هولوکاست حاضر شد و دسته گلی قرمز نیز برای اینکار تهیه نمود و مراسم را اجرا کرد. والبته پیام مهم خود را نیز به این صورت به تنها حامی که شاید در این زمان بتواند به آنها کمک نماید یعنی برای سران صهیونیسم بنشسته در کاخ های بنا شده بر ویرانه های فلسطین و رنج و درد و گرسنگی مردم غزه گیر افتاده در محاصره فرستاد.
خبرگزاری د.د.پ آلمان: "… پرزیدنت شورای ملی مقاومت مریم رجوی در محل بنای یادبود هولوکاست گل گذاری کرد. مریم رجوی اظهار داشت وی با این حرکت قصد داشت که یادبود قربانیان هولوکاست را ارج بگذارد و پیامی برای همزیستی مسالمت آمیز در خاورمیانه ارسال کند."
خوب پر واضح است که این پیام در ظاهر "مسالمت آمیز" چیزی جز به رسمیت شناختن رژیم اشغالگر قدس نیست و همچنین پیامی محکم و قوی برای دست دادن پیش از موعد با تزیپی لیونی که ممکن است همین روزها شاهد آن باشیم آنهم رو در رو منافع مردم فلسطین و باز صد البته بدور ریختن صد باره همه آن شعارهای کهن سازمان مجاهدین خلق که روزی سران و اعضای آن افتخار حضور در جنگ در اردوگاههای فلسطین را سرلوحه مبارزات خود کرده بودند و به آن میبالیدند.
درست مثل "مبارزه با امپریالیسم جهانخوار به سرکردگی آمریکا" که نهایتا به خزیدن در راهروهای مجلس نمایندگان و سنا انجامیده است و همچنین مجالس اروپایی، این شعار و جنگ با اسرائیل در زمانهای گذشته و دور نیز به اینجا یعنی "همزیستی مسالمت آمیز" البته با رژیم اشغالگر منجر شده است.
لذا به همین خاطر یعنی رنگ عوض کردن های بیشمار است که این فرقه هرجا که میرود و هرجا که رود و هرمقدار هم که پول خرج کند حمایت اصلی را نمیتواند کسب کند چون خودش را بی آبرو کرده است و از سودبری انداخته است. خودش موجبات بی اعتمادی نسبت به فرقه مخوف خود را فراهم نموده است چون هیچگاه روی حرف و اصلی ماندگار نمی ماند که بشود اساسا به او اعتماد نمود.
پس در این وانفسای شراب دوساله هرقدر که میخواهید مسافرت کنید سرنوشت شما تغییری نمیکند و نابودی و اضمحلال کامل در انتظار شماست.
