مجله آفریقا آسیا که قبلا یک ماهنامه و امروزه بیشتر یک گاهنامه است تعداد زیادی از صفحات این ماه خود را به مجاهدین اختصاص داده که چاپ این صفحات برای مجاهدین مایه جشن و پایکوبی و باعث افتخار و نشانه فتح اروپا و غرب توسط مریم رجوی شد و تقریبا همه اخبار و بررسی های این چند روزه مجاهدین به همین اختصاص داشت، به کمک یک دوست فرانسوی به دفتر مجله زنگ زدم و گله کردم که شما بعنوان یک رسانه نباید یکسو نگری کنید و این همه مطلب را یکجا به این فرقه خطرناک اختصاص بدهید و لااقل باید دو کلمه هم از منتقدین این گروه میشندید و…. پشت خط ماندیم تا نفر مسئول کار بیاید بعد دوباره معرفی و همان توضیحات که جواب برای ما بسیار قانع کننده و کاملا نشانه افتخار و فتح اروپا توسط مریم رجوی بود. او گفت که هیچکدام از این مطالب تولیدی نویسندگان این مجله نیست که لازم باشد نظر منتقدان را هم درج کنیم، همه این مطالب را خود مجاهدین ترجمه، و صفحه بندی و انتخاب کرده اند و ما هم طبق قرارداد با دریافت قیمت آگهی چاپ کرده ایم و فقط ما گفته ایم که همه مجله را نمیتوانیم در اختیار آنها بگذاریم و ستون های ثابت و حداقل نیمی از نشریه را واگذار نمیکنیم، شما هم میتوانید هر مطلبی که دارید به ما بدهید برایتان چاپ کنیم، ما در انتشار و چاپ مجله با مشکلات زیادی مواجه هستیم ولی ماکزیمم سی و شش صفحه را میتوانیم به شما بدهیم ؛
یاد سی چهل سال پیش و بچه کودن همسایه پولدارمان افتادم که هر سال در پایان سال تحصیلی من شاگرد اول میشدم ولی اسم و عکس اونو توی روزنامه محلی میزدند بعد هم جشن میگرفتند و بریده روزنامه را به دیوار خانه میزدند، ولی این خاصه خرجی ها نه برای اون سواد شد و نه برای پدرش افتخار، چون بعدها شنیدیم که همان بچه رسانه ای، ترک تحصیل کرد و عاقبت کارش کشید به کلانتری و زندان و… ؛ تا عاقبت مجاهدین رسانه ای چه بشود.
راستی چند تا عکس از این نشریه در روزنامه فروشی های فرانسه هم هست که با توجه به ملاحظات اخلاقی در وبلاگ نزدم میتوانید به عکسهای فلیکر در گوشته چپ همین وبلاگ مراجعه کنید و ببنید.
