همانطور که پیش بینی میشد اتحادیه اروپا با شرایطی، خروج مجاهدین از لیست را پذیرفت.
مجاهدین این پیروزی بزرگ را جشن گرفتند و در قرارگاه اشرف نیز به جشن و پایکوبی پرداختند. درواقع برداشتن نام مجاهدین از لیست در پی درخواست انحلال قرارگاه اشرف توسط دولت عراق صورت گرفته بود و بجز آن امکان اعزام ساکنان اشرف به عنوان پناهنده به اروپا امکان پذیر نبوده است.
آزادی دارائی های مجاهدین که به همراه این حکم جاری می گردد برای آنان بسیار مهم می باشد. البته تاکنون به طور رسمی ضبط این دارائی ها در هیچ کجا به ثبت نرسیده است.
در قدم بعدی شاهد اعزام نفرات مستقر در اشرف بعنوان پناهنده از طریق سازمانهای پناهندگی خواهیم بود. اما آنچه که پس از این جشن و پایکوبی زودگذر همچنان بدون جواب ماند ه است اینست که:
– آیا خروج سازمان از لیست تروریستی تاثیری در استراتژی خشونت و ترور آنان خواهد داشت؟
– آیا سازمان برای خروج از لیست تروریستی خروج نیروهایش را از قرارگاه اشرف پذیرفته است؟
– آیا سازمان فرماندهان خودش را با اسم و رسم سازمانی به کشور پناهنده پذیر می فرستد و یا تن به قوانین کشورها خواهد داد؟
– آیا تضمینی وجود دارد که فدائیان مجاهد در کشور پناهنده پذیر مناظره و گفتگو را جانشین گلوله و فحاشی نمایند؟
– آیا خروج سازمان از لیست تروریستی به معنی بخشیدن آقای رجوی به عنوان دست راست صدام خواهد بود؟
– آیا زدو بندهای پشت پرده مجاهدین با آمریکا و اسرائیل برای خروج از لیست برای همیشه می تواند مخفی نگهداشته شود؟
– با توجه به اینکه اکثر دارائی های مجاهدین مربوط به خوش خدمتی آنان به صدام بوده است، چگونه و تحت چه شرایطی می شود این دارائی ها به آنان بازگردانیده شود؟
– آیا آقای رجوی می تواند پس از خروج سازمان از لیست از مخفیگاهش بیرون بیاید ومورد تعقیب قرار نگیرد؟
دولت های عراق و فرانسه دو مرکز استراتژی مجاهدین به هیچ عنوان حاضر به تحمل آنان نیستند.و بارها رسما اعلام نموده اند که آنان موجب اخلال و عدم امنیت در کشورشان می با شند. امیدوارم که دیگر کشورهای اروپائی نیز بتوانند و بخواهند تجارب تلخ مهمان نوازی عراق و فرانسه را در رابطه با مجاهدین در نوع روابطشان با آنان بکار ببرند.
