سرنگونی و اعدام صدام حسین بدنبال خود سرنوشت مجاهدین را به فروپاشی اجتناب ناپذیر سوق داد و در سالهای اخیر سیر این فروپاشی را در اقدامات و موضعگیرهای کاملا متناقص و وحشت زده فرقه مجاهدین می توان بخوبی مشاهده کرد. عکس العمل های خشونت آمیز بهترین نشانه این احساس ترس و وحشت مجاهدین می باشد. در مرداد ماه گذشته بدنبال ورود چند پاسبان عراقی به قرارگاه اشرف شاهد خودکشی بیهوده نزدیک به ده نفر از اعضای مجاهدین بودیم و این عکس العمل های وحشت زده محدود به داخل عراق نمی باشد بطوریکه چماقداری و توحش این فرقه را بخوبی در هفته گذشته در شهر سرژی فرانسه شاهد بودیم. روز گذشته نوری المالکی نخست وزیر عراق در یک مصاحبه مطبوعاتی اظهار داشت که فرقه مجاهدین قبل از اخراج از عراق به منطقه قره السطان کوچ داده خواهند شد و همچنین رسما اعلام نمود که مجاهدین در عراق با القاعده همکاری می نمایند. در رابطه یا این خبر، فرقه مجاهدین بلافاصله با صدور اطلاعیه ای تمامی این اقدامات را به توطئه های مختلف نسبت داد و یکبار دیگر به خشونت احتمالی اشاره نمود که مسلما این جابجایی بهترین بهانه برای مسعود رجوی خواهد بود که تا عده دیگری را به کشتن بدهد تا توجه بیشتری را به سازمانی که سالها از مناسبات سیاسی ایران دور شده است جلب نماید. از طرفی جای سوال دارد که اگر فرقه مجاهدین مدعی این است که در کشور عراق بیش از پنچ میلیون طرفدار داشته و هزاران وکیل و تعداد زیادی از قبایل و عشایر و شیوخ مدافع این سازمان می باشند بنابراین در هر نقطه ای از عراق و حتی نقره السلمان هم باید با آغوش باز توسط اعراب پذیرفته بشود. از نگاه سایت آوا:
از آنجایی که هرگونه جابجایی کمکی موثر به نجات یافتن عده کثیری از ساکنان اشرف خواهد شد و در ساختار فرقه ای و بسته مجاهدین شکافی تازه ای خواهد افتاد بنابراین این جابجایی قرارگاه اشرف و بخصوص که پیشنهاد دویست میلیون دلاری مسعود رجوی هم توسط هیچ مقامی مورد توجه قرار نگرفت، گامی نهایی و موثر در فروپاشی کامل این فرقه و نجات اسیران ایدئولوژیکی خواهد بود و این بساط برده داری نوین در عراق و بدنبال آن در اورسواز فرانسه برچیده خواهد شد.
” نقره السلمان” کابوس فرقه مجاهدین
