مجاهدین، ایستگاه نروژ! لطفاً پیاده شوید

همین چند روز پیش بود که یکی از سران فرقه تحت عنوان دکتر و رئیس بیمارستان در کمپ اشرف صحبت از نداشتن دارو برای بیماران لاعلاج می کرد و اینکه تعدادی بیمار سرطانی دارند و یکصد و اندی هم نقص عضوی و کمی بیشتر از آن زخمی به جای مانده از عملیات تصرف اشرف و خلاصه شرایط سخت و طاقت فرسا اما معلوم نیست که در چنین وانفسایی که اینقدر به بازماندگان و به جای ماندگان در کمپ اشرف سخت میگذرد و تعدادی در آستانه مرگ قرار گرفته اند چگونه و با چه امکانی سر این فرقه که با راحتی و خوشی به نروژ سفر می کند و در ضیافت ها و جلساتی چند شرکت می کند معلوم نیست کدام درست است اینکه به جای ماندگان در کمپ اشرف رو به مرگ اند یا آغاز سفرهای زمستانی "مهر تابان" صحبت از مخارج و هزینه های این سفر نمی کنیم که واقعاً تکراری است و برای کسی این امر پوشیده نیست که چه لابی هایی عمدتاً صهیونیستی این گونه سفرها را ساپورت می کنند و محیا می کنند و حتی مقدم برآن زمینه سازی می کنند چون کسی در اروپا برای این فرقه تره هم خورد نمی کند چه برسد به اینکه با تطمیع و بخششهای فراوان با آنها ملاقات کند و یا چند بیانیه آبکی هم امضاء شود و یا چند شخصیت دست چندم هم از آن اعلام حمایت کنند و یا اشخاصی که کمترین آشنایی با ایران و ایرانی ندارند و هچنین نمی دانندماهیت فرقه ای این گروه چگونه عمل می کند و شناختی نسبت به ابزارهای تبلیغاتی فرقه نیز در دست ندارند، طبیعی است که در یک عدم آگاهی بزرگ پای صحبت این فرقه و سران آن هم می نشینند و حرف هایی که احتمالاً فقط بدرد خود فرقه و تنی چند از اعضای داخلی اش می خورد و در هیج جای دیگر مطمئن باشید که محلی از اعراب پیدا نخواهد کرد نیز می زنند.
در چند ماه گذشته شاید زمینه های زیادی برای نمودار شدن و مطرح شدن در صحنه سیاسی آنطور که فرقه در آرزویش بوده و هست، بوجود آمد اما برخلاف انتظار فرقه در هیچ جایی از آنها کمترین استفاده ای نشد و حتی نامی هم از آن نبردند و در حسرت از این به بازی نگرفتن هاست که فرقه حالا به فکر افتاده و سفرهای زمستانی خود را تدارک می بیند تا طبق روال همیشگی حقوق بشر محکوم شود و کمپ اشرف از محلش تکان نخورد اما احتمالاً هنوز خبر به ایشان نرسیده است که نخست وزیر عراق آقای نوری المالکی دستور داده اند که کمپ تا خروج نهایی اعضای این فرقه به خارج از عراق به نقطه دوردستی در جنوب این کشور منتقل شود و یا شقه شقه شده در چند پادگان بغداد جای داده شوند و این حق قانونی این کشور است که تلاش دارد هر روز کشور خود را امن تر سازد به این دلیل که این کمپ در نقطه مرکزی تروریسم قرار دارد و ارتباطات فعالی با گروه های تروریستی دارد و نتیجه آنرا در عراق در همین چند روز گذشته شاهد بوده و در آینده هم بعید است که شاهد نباشیم یک مشارکت فعال بین بعثی های سابق و عناصری از القاعده و این فرقه وجود دارد که لابد نخست وزیر عراق را واداشته که چنین دستوری صادر کند که حتماً این موضوع به هنوز به سمع مریم رجوی نرسیده و یا اگر رسیده تمام خوابهایی که برای این سفر تدارک دیده شده بود حتماً پنبه خواهد شد. چه می شود کرد حادثه که خبر نمی کند پیش می آید دیگر.
البته از یک منظر این سفر می تواند مفید باشد و لاغیر و آن اینکه از این فرصت پیش آمده استفاده نموده و از دولت نروژ بخواهد که به بازماندگان این فرقه جای بدهد و دولت نروژ هم بپذیرد از این حیث این سفر می تواند مفید فایده واقع شود یا بهتر است که بگوییم بهتر است هدف سفر به نروژ اساساً همین موضوع تشکیل دهد این برای بیماران باقی مانده در کمپ اشرف و یا مجروحان و سایر بیماران نیز بهتر است. در غیر اینصورت گروگانگیری در اشرف برای سیر و سیاحت در فرنگ و احیاناً بدست آوردن امتیازاتی چند همچنان ادامه پیدا خواهد کرد و آن بیماران، یا دست کم تعدای از ایشان خواهند مرد.

خروج از نسخه موبایل