شکستی دیگر برای سازمان و اندیشه رهبران آن

خانواده ها مگر چه می خواهند؟ به جز دیدن فرزندانشان! سازمانی که ادعا دارد ایدئولوژی آن شکست ناپذیر است و با آن ایدئولوژی افرادش را آب بندی کرده و از بریدگی مصون هستند چرا وقتی سر و کله خانواده ها توی اشرف پیدا میشود چهار ستون سازمان میلرزد؟ این چه ایدئولوژی نازک نارنجی و پکیده ایست که تنها هنر تاریخی آن دور نگه داشتن فرزندان از خانواده ها و اسارت روحی و جسمی آنان است؟ مگر مصطفی محمدی و دیگران چه می خواهند؟ آیا به جز دیدار با فرزند دلبندشان انتظار چیز دیگری دارند؟
خانواده های انجمن نجات بو شهر همراه و همصدا با دیگر خانواده ها در اشرف خواهان دیدار با فرزندان خود و آزادی آنان هستند. و قلبشان هنوز برای فرزندانشان که سالهاست آنها را ندیده اند میطپد. البته خانواده های عضو انجمن مبارزه ای را برای ازادی فرزندانشان شروع کرده اند کی طی این چند سال هر روز شاهد پیشروی آنان هستیم و ما نیز برای ازادی رفقای خود دوشادوش آنان در این مبارزه هستیم.
به امید آزادی تمامی اسرای جسمی و روحی در اشرف
اصغر فرزین