جواد العطار کارشناس سیاسی و عضو سابق پارلمان عراق است که در سال 1968 به جنبش اسلامی عراق پیوست و در سال 1973 بازداشت شد و دو سال و نیم در زندان الفضیله روزگار گذراند.وی در جریان حملات شیمیایی صدام به مردم عراق در سال 1988 آسیب دید. 
گفتگوی هابیلیان با وی پیرامون مباحث متعددی است که می خوانید. *آقای عطار! نظر خودتان را در مورد تصمیم دولت عراق پیرامون انتقال گروه مجاهدین به جنوب عراق بفرمایید.
**اخراج مجاهدین از عراق نیازمند اجماع کلی در عراق است زیرا سازمان مجاهدین خلق در دوران انتفاضه ملت عراق موضعی ضد مردمی داشتند و من فکر می کنم حضور این سازمان در عراق وضعیت غیر عادی برای عراق ایجاد کرده است، به ویژه آنکه این گروه با جریان معاند با فرایند سیاسی عراق هم سو هستند و نظر کلی درعراق این است که نیروهای معاند و تروریست همانند این سازمان در امور داخلی عراق دخالت می کنند. با در نظر گرفتن تمام این موارد می توان گفت اخراج این سازمان نیازمند اجماع و موضع واحدی است و این اجماع به طور قطع و یقین اجازه نخواهد داد این گروه در خاک عراق مستقر شوند یا از خاک عراق آسیبی به کشورهای همسایه برسانند.این سازمان پرونده قطوری در قتل عام ملت عراق و همکاری با صدام دارد، بنابرای در هیچ جا از عراق جایی برای پذیرش آن وجود ندارد. *با این تفاسیر، آیا این(جابجایی مجاهدین) تصمیم دولت عراق نشان دهنده یک اجماع ملی نیست؟
**خیر، اصل تصمیم دولت عراق برای جابه جایی این گروه از مکانی درعراق به مکانی دیگر نشان دهنده فقدان این اجماع و موضع ملی واحد است. همانگونه که شما هم می دانید اکثر چهره های پارلمان عراق خواهان اخراج این گروه از عراق هستند و با پرونده تروریستی آنها و همکاری شان با صدام آشنایی کامل دارند. *به نظر شما چرا دولت عراق بعد از مخالفت این گروه در 15 دسامبر با تخلیه پادگان اشرف، موضع واحد و قاطعی در مورد آنها اتخاذ نکرد؟
**در این مورد باید بگویم دولت عراق تحت فشارها و دخالت های آمریکا و بیگانگان است و دلیل دیگری در این مورد متصور نیست. *فکر می کنید دولت شما بتواند موضع واحدی در مورد این فرقه اتخاذ کند؟
**همانگونه که قبل تر گفتم، حکومت در تصمیم گیری های خود باید نظر پارلمان را هم جویا شود. در این مورد هم اگر نگویم تمام پارلمان، می توانم به جرات بگویم اکثریت پارلمان عراق تمایل به اخراج این گروه تروریست از عراق دارند و همه از پرونده سیاه آنها در کشتار کردهای شمال عراق و شیعیان در جریان انتفاضه سال 1991 عراق کاملا خبر دارند و این در حالی است که حضور این سازمان در عراق تاثیر سویی در روابط ما با کشور همسایه – ایران – دارد و این طبیعی است زیرا آنها یک گروه تروریستی هستند و از خشونت و سلاح برای رسیدن به اهدافشان استفاده می کنند. *حکومت جدید عراق از زمان شورای انتقالی تا به امروز خواهان اخراج این سازمان از عراق بوده است. به نظر شما تنها عامل عدم اخراج این گروه از عراق دخالت ها و خواست اشغالگران بوده یا اینکه جریانات داخلی منطقه ای و حتی بین المللی بر این تصمین گیری تاثیر داشته اند؟
**برخی جریانات و گروه های داخلی نیز با این سازمان ارتباط نزدیکی دارند اما معتقدم این جریانات نمی توانند بر تصمیمات داخلی دولت عراق تاثیر بگذارند. علی رغم مواضع شورای انتقالی و پارلمان عراق در مورد اخراج این گروه، بزرگ ترین موانع اخراج این گروه از عراق فشارهای خارج و به ویژه فشارهای دولت آمریکا است. طبیعتا به واسطه نوع رابطه ایران و آمریکا، دولتمردان آمریکایی از این گروه برای فشار علیه ایران استفاده می کنند و این مسئله خود عامل فشاری است بر دولت عراق که نتواند مواضع خود را در مورد این گروه اجرا کند. *تاثیر مخالفت برخی از نمایندگان عراق برای عدم اخراج مجاهدین را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا این مخالفت ها هم در عدم موفقیت دولت عراق برای اخراج مجاهدین تاثیری داشته است؟
**نه، از نظر من نیروهای داخلی که با سازمان مجاهدین خلق در ارتباط هستند،تاثیر چندانی در این مسئله ندارند. *حتی نمایندگانی مثل صالح المطلک و ضافر العانی؟
**آنها هیچ تاثیری در این امر ندارند، چرا که با خواست و اراده ملت و به وسیله قوانین هیئت عدالت و بازخواست از انتخابات حذف شدند. تجربه نشان داده آنها ضعیف تر از آن هستند که بخواهند در تثبیت این سازمان در عراق ایفای نقش کنند. *آقای عطار! آینده این سازمان را، به ویژه بعد از انتخابات پیش رو در عراق چگونه ارزیابی می کنید؟
**آینده این سازمان هم مانند هر سازمان تروریستی دیگر از جمله القاعده و تکفیری ها و وهابیت است. جریان هایی که از خشونت بر علیه انسان ها استفاده می کنند چیزی جز شکست پایان راه آنها نیست و کسی هم از نابودی آنها تاسف نخواهد خورد. دنیای امروز هم دنیای گفتگو و تفاهم است و عمر این سازمان ها کوتاه است و ادامه نخواهد داشت. *فکر می کنید بعد از تشکیل دولت جدید مکانیسم های قانونی برای اخراج این گروه از عراق ادامه خواهد یافت یا اینکه فشارهای خارجی و بعضا داخلی همچنان مانع از اخراج آنها خواهد شد؟
**بی تردید فشارها کمتر خواهد شد چرا که عراق به دنبال بسط تمامیت ارضی خود است. از سال آینده یعنی از تابستان سال 2011 نیز نیروهای بیگانه در عراق حضور نخواهند داشت. پارلمان عراق نیز ماموریت مهم تلاش برای اخراج مجاهدین از عراق را ذیل بند هفتم سازمان ملل خواهد داشت. از این رو دولت عراق خواهد توانست حرف خود را به راحتی بزند و اجماع خوبی در پارلمان برای اخراج گروه های تروریستی از جمله مجاهدین خلق از عراق ایجاد خواهد شد. *صالح المطلک چندی پیش اعلام کرده بود هیچ مدرکی در مورد جنایت های مجاهدین در عراق وجود ندارد و آنها هیچ جنایتی در این کشور مرتکب نشده اند. نظر شما در مورد این ادعا چیست؟
**همه عراقی ها شهادت می دهند که مجاهدین در کشتار و سرکوب انتفاضه به ویژه در کردستان عراق نقش داشته اند و شاهدان حاضر این ماجرا نیز بزرگ ترین سند این گفته ها است و شاهدان عینی در این مورد طبق نظر دادگاه رای و نظرشان قابل پذیرش است. *فکر می کنید نمایندگان پارلمان عراق امکان به سرانجام رساندن پرونده مجاهدین را دارند؟
**همه عراقی ها مصمم هستند از کشورشان به عنوان مأمنی برای آسیب رساندن به یکی از کشورهای همسایه استفاده نشود. مردم و نمایندگان عراق به دنبال این هستند که مسئله تروریست ها درعراق به گونه ای حل و فصل شود، چه تروریست هایی که در فرایند سیاسی دخالت دارند و چه تروریست هایی که تاریخ سراسرتاریکی در سرکوب ملت عراق و همکاری با رژیم صدام دارند. حال این افراد از بعثی های جنایتکار باشند یا از سازمان مجاهدین خلق و با میلیشیاهای بعثی یا تکفیری ها. آنچه مسلم است اینکه تروریسم باید از عراق برچیده شود،از هر رنگ و شکل و ملیتی که باشند تفاوتی نمی کند.
*تشکر می کنم از شما به واسطه فرصتی که برای این گفتگو در اختیار ما قرار دادید.
** من هم از شما متشکرم.
انتخابات عراق تکلیف تروریست ها را یکسره می کند
