حالا باید عرض کنم من دو سه بار بامسئولین کمپ اشرف حرف زدم چون خانواده هایی به دفتر تهران آمدند و گفتند که ما شش سال است نامه می نویسیم به فامیل ها و فرزندانمان در کمپ اشرف جواب نمیاد، شماره تلفن در نامه قید کردیم اما تماس نمیگیرند و خیلی ناراحت بودند و نگران هستند. بعد من به این خاطر با مسئولین مجاهدین در کمپ اشرف تماس گرفتم بعضی از آنها به من گفتند آنها خودشان نمی خواهند تماس بگیرند این چیزی بود که مسئولین کمپ اشرف به من گفتند.
خب حالا یعنی یک و نیم ماه قبل مسئولین کمپ می گفتند که ما اجازه می دهیم به افراد تو کمپ تا تلفن بزنند آنها شماره تلفن دارند اما روزانه ده خانواده یا پانزده خانواده در تهران پیش ما می آیند کسانی در بین خانواده ها است که حتی هشتاد ساله هستند و بیست سال است که پسر یا دختر خودشان را ندیده اند و من همین اواخر دوبار به مسئولین کمپ زنگ زدم. نامه های خانواده ها را که به ما داده بودند مثلا همین سال گذشته و ما فرستادیم برای مسئولین مجاهدین در کمپ اشرف به دست بچه ها نرسیده است، متاسفانه در گذشته سیستم صلیب سرخ خوب نبود یعنی نامه ی خانواده ها را باید صلیب سرخ به مسئولین کمپ اشرف نمی دادند باید به شخصی که در اشرف وجود دارد و خانواده نامه را برایش نوشته است به او می دادند و نه به مسئولین کمپ اشرف. خب مسئولین مجاهدین نمی گذاشتند این کار انجام گیرد یعنی مسئولین کمپ نمی گذاشتند ما نمایندگان صلیب سرخ مستقیما نامه را به افراد کمپ اشرف بدهیم.
چی میگن به فارسی فقط همه جا هست میگن آهان " کنترل " کمپ تو دست مسئولین کمپ اشرف است پلیس عراق هیچ چیزی نمیتواند، بکند. بردن نامه های خانواده ها وظیفه ی صلیب سرخ است تا نامه های خانوادگی را با شماره تلفن به افراد کمپ اشرف بدهد.
حالا ما خودمان کوشش میکنیم که با آنها یعنی فامیل و فرزندان شما در تماس باشیم یعنی از آنها بپرسیم که چه پلانی دارند؟ چه می خواهند؟ در آینده چه کار کنند؟ و این خیلی مهم برای خانواده هاست. چون کسانیکه قبلا از کمپ اشرف به ایران آمدند یعنی دو ماه قبل ازکمپ اشرف بیرون آمده بودند من در تهران با آنها ملاقات کردم بار اول که به تهران رسیدند و بعدا بعد از دو ماه دوباره باز ملاقات کردیم آنها فکرشان این است که چه جوری کار پیدا کنند. اما افرادی که در کمپ اشرف هستند شاید خانواده شان اصلا با آنها حرف نزدند بعضی چیزا تو فکر خانواده ها است که با آنها حرف بزنند این خیلی خوب است قبل از اینکه هر تصمیمی که آنها می گیرند با خانواده در ایران تماس بگیرند حتی یک بار با خانواده تماس بگیرند و حرف بزنند که چه کار کنند این خیلی مهم است. خب مجاهدین خلق تو جلسه ای که تقریبا دو هفته قبلا دولت عراق هم بود و صلیب سرخ، سازمان ملل و یونی سی آر دفتر مهاجرین هم بودند که جزو سازمان ملل هستند مجاهدین خلق گفتند این یک ماه یا یک و نیم ماه وقت خیلی کم است باید به ما زیادتر وقت بدهید یعنی یک سال یا زیادتر تا ما تصمیم درست بگیریم که چکار کنیم از کمپ اشرف بیرون بیایم.
ادامه دارد…
آرش رضایی
سخنان نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ در دیدار با خانواده های آذربایجانغربی ـ قسمت دوم
