نقض مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر از سوی رهبران مجاهدین
سران فرقه ی مجاهدین هم اکنون در شرایط بسیار سختی بسر می برند. آنان در تبلیغات رسمی شعار مبارزه برای حقوق انسانها را می دهند اما به خواسته و مطالبات مشروع خانواده هایی که مدت سه ماه است در درب ورودی اشرف بسر می برند و مصرانه خواهان ملاقات و دیدار با بستگان و فرزندانشان در اشرف هستند نه تنها اهمیتی نمی دهند که واکنش پرخاشگرانه و ستیزه جویانه دارند به روشنی می توان گفت رهبر عقیدتی مجاهدین عواطف و احساسات سرشار خانواده ها را به سخره می گیرد.
دارودسته ی رجوی فریبکارانه خانواده ها را مزدوران رژیم ایران معرفی می کنند. این موضع و سخن براستی غیر منطقی و غیر واقع بینانه است. زیرا بر هر ناظر بی طرفی مشخص است مادران و پدران میانسال، مسن و چشم انتظار نمی توانند ماموران اطلاعات و یا وابسته به نهادهای دولتی ایران باشند.
به تاریخ 22/2/1389 در سایت ایران افشاگر مقاله ای تحت عنوان " تشبثات جدید وزارت اطلاعات آخوندی برای ادامه کارزار شکست خورده انتقال مزدوران به ورودی اشرف " چاپ شده است که نیم نگاهی به محتوای آن، نهایت ترس و واهمه ی رهبر عقیدتی مجاهدین از حضور، پایداری و مقاومت اعضای خانواده ها در درب ورودی اشرف را به نمایش می گذارد و به تاکید مواضع مطروحه در متن مقاله ی مذکور نقض آشکار منشور جهانی حقوق بشر است. براستی چرا سران مجاهدین که در مصاحبه با خبرنگاران خارجی از پایبندی و تعهد خویش به حقوق انسانها حرف ها می زنند این چنین به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر به خصوص به بند 3 ماده 16 آن بی اعتنایی کرده و امکان ملاقات افراد مستقر در اشرف را با خانواده هایشان فراهم نمی کنند.
در متن اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح شده است " خانواده عنصر طبیعی و انسانی اجتماع است و باید از پشتیبانی جامعه برخوردار باشد " (بند 3 ماده 16)
رهبران مجاهدین به علت عدم پایبندی آشکار به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، می بایست از سوی خانواده هایی که بیش از دو دهه است از دیدار و یا تماس با عزیزانشان به علت اعمال محدودیت های تشکیلاتی رهبران دارودسته ی رجوی محروم مانده اند مورد بازخواست قرار گیرند و در صورت شکایت آنان سران بیرحم مجاهدین بایستی در مجامع بین المللی و دادگاه پاسخگو باشند و بی شک به دلیل رفتارهای بازدارنده و غیر انسانی محکوم خواهند شد.
تناقض های رفتاری و ذهنی مسئولین اشرف در برخورد با خانواده ها و نوع واکنش هیستریک آنان به خوبی نمایان است. انگ و تهمت زدن به پدران و مادران چشم انتظار و مشتاق دیدار با عزیزانشان و یا مزدور خطاب کردن برادران و خواهرانی که صرفا برای ملاقات بیش از سه ماه است در درب ورودی اشرف در انتظار هستند واکنشی نابخردانه و بیمارگونه است که با هنجارهای دنیای مدرن و مولفه های اخلاقی زیست در عصر تحولات دموکراتیک همخوانی و سازگاری ندارد.
به نظر می رسد سران مجاهدین اگر به جای چاپ مقالاتی که جز کین و نفرت کور آنان را به نمایش نمی گذارد در سایت های متعلق به فرقه و سیمای به اصطلاح آزادی به بازنگری در مواضع و ماهیت رفتار نادرست و غیر اخلاقی خویش بپردازند کاری اصولی و منطقی را انجام داده اند. در غیر این صورت و با اصرار به استمرار مواضع و رفتار تشکیلاتی سرشار از کین و نفرت، بیش از پیش در افکار عمومی و ذهنیت خانواده ها محکوم و مورد سرزنش و نکوهش قرار خواهند گرفت.
آرش رضایی
تاملی بر واکنش هیستریک مسئولین اسارتگاه اشرف
رهبران مجاهدین به علت عدم پایبندی آشکار به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، می بایست از سوی خانواده هایی که بیش از دو دهه است از دیدار و یا تماس با عزیزانشان به علت اعمال محدودیت های تشکیلاتی رهبران دارودسته ی رجوی محروم مانده اند مورد بازخواست قرار گیرند و در صورت شکایت آنان سران بیرحم مجاهدین بایستی در مجامع بین المللی و دادگاه پاسخگو باشند و بی شک به دلیل رفتارهای بازدارنده و غیر انسانی محکوم خواهند شد.