با خبر شدیم که آقای مرتضی دشتی موفق به فرار از جهنم رجوی دیکتاتور (قرارگاه اشرف) شده است. این آزادی را به او و خانواده اش تبریک می گوییم.
این فرار چندین موضوع را بهتر روشن نمود که در زیر به برخی اشاره می کنیم:
– فرار آقای دشتی بار دیگر نشان داد که افراد اسیر در اشرف حق انتخاب نداشته و مسئولین فرقه با تحت فشار قرار دادن، اعمال سرکوبگرانه، حصارهای فیزیکی و مغزشویی، افراد را در این اسارتگاه نگه می دارند.
– این فرار که چندمین مورد فرار از اسارتگاه اشرف بعد از حضور خانواده ها در بیرون درب آن است مشخص کرد که به چه دلیل این فرقه قرون وسطایی از حضور خانواده ها در بیرون اشرف در وحشت است و این حضور چقدر تاثیر گذار بوده و چه طبعاتی خواهد داشت. بی دلیل نیست که سران فرقه هر جا می نشینند و هر کس را می بینند صحبت از این حضور کرده و دست به دامان هر کس که بتوانند می شوند تا مانع از این حضور گردند.
البته کور خوانده اند. این تازه اولش است، باش تا صبح دولت بدمد و خانواده ها از طریق مجامع بین المللی و دولت عراق اجازه ملاقات با عزیزان شان را بیابند، آن وقت خواهید دید که نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان.
– باید مجامع بین المللی همچون سازمان ملل و صلیب سرخ بصورت عاجل به وظایف خود اقدام نموده و به وضعیت اسفبار اسیران اشرف خاتمه دهند.
– ثابت گردید که « نمی توان تا ابد حتی با مخوف ترین روش های دیکتاتوری مانع از خروج و فرار افراد شد ». روز فروپاشی نهایی سیاهچال اشرف نزدیک است.
با تبریک مجدد به آقای دشتی و خانواده ایشان، آرزوی رهایی تمامی اسیران اشرف را از خدواند متعال خواستاریم.
باز هم فرار از حاکمیت سیاه رجوی
