چیزی جز یک قیام سازمان یافته ی بدون خشونت نمی تواند در برابر یک خشونت سازمان یافته پیروز گردد. – مهاتما گاندی گروهی از اعضای خانواده های استان آذربایجانغربی در مورخه ی 30 شهریور ماه برای دیدار و ملاقات با فرزندان و بستگانشان به قرارگاه اشرف عزیمت کردند آنها سالهاست از سرنوشت فرزندان، برادران و خواهران خویش به علت اعمال محدودیت های تشکیلاتی از سوی سران مجاهدین و مناسبات فرقه گرایانه ی دار و دسته ی رجوی کمترین اطلاعی ندارند. خانواده ها انتظار داشتند سران مجاهدین امکان ملاقات خانواده ها با عزیزانشان را با توجه به ادعاهای حقوق بشری که معمولا مطرح می کنند و شعارهایی که می دهند و با پایبندی به پرنسیب های اخلاقی و سیاسی، فراهم سازند. اما در کمال ناباوری و بهت و حیرت خانواده ها سران مجاهدین با برخوردهای زننده، طرح تهمت ها، انگ ها و سخنان سخیف به شأن و کرامت انسانی خانواده ها توهین کرده و احساسات و عواطف خانوادگی را به سخره گرفتند.
متاسفانه رهبر عقیدتی مجاهدین طبق روال معمول از فرصت های پدید آمده در مسیر تدارک بهزیستی انسانها بهره نبرد؟ و فضایی دموکراتیک و بدون استرس با پرهیز از تنش و خشونت روانی و لفظی را برای خانواده ها و عزیزانشان در اشرف فراهم نساخت؟
به نظر می رسد رهبر عقیدتی مجاهدین همچنـان مرده ریگ های کهـن را پاس می دارد و از تابوها و دگم های فکری و ذهنی خویش رنج می برد.
او دون کیشوت وار همه را دشمن می پندارد. پدران و مادران پیر و چشم انتظار و خواهران و برادران افراد مستقر در اسارتگاه اشرف را که با قلبی سرشار از احساسات انسانی و با امیدهای بـی پایان در درب ورودی اشرف به طـرح خواسته ی مشروع و قانونی خویش پرداخته اند، مزدور و خائن تلقی می کند؟!!
مسعود رجوی که در پیام ها و سخنرانی ها از مفاهیم دینی و ارزش های انسانی به گزاف سخن می گوید حـال در برابر رویدادهای انسانی واکنش های انفعالی به خـود می گیرد و مطالبات حقوق بشری خانواده های کادرهای تشکیلاتی مجاهدین مستقر در اشرف را گستاخانه توطئه قلمداد می کند؟!!
براستی پرسش غریبی در ذهن من حک شده و آن این است: آیا رهبر عقیدتی مجاهدین هرگز تصور می کرد امیال و ناکامی های فروخفته و ویرانگر وی در مرور زمان چنان به تفکر و فعالیت های ذهنی و سیاسی وی سمت و سو دهد و سرانجام به نقطه ای برسد که رویاروی پدران، مادران و برادران و خواهران نیروهای تحت سیطره اش قرار گیرد و ناگزیر خود را در بن بست تصور ناپذیری احساس کند که گریزی از آن وجود ندارد و در دوزخ خود ساخته فرو افتاده است؟
آرش رضایی
پارادوکس فلسفه اخلاقی رهبر عقیدتی مجاهدین
متاسفانه رهبر عقیدتی مجاهدین طبق روال معمول از فرصت های پدید آمده در مسیر تدارک بهزیستی انسانها بهره نبرد؟ و فضایی دموکراتیک و بدون استرس با پرهیز از تنش و خشونت روانی و لفظی را برای خانواده ها و عزیزانشان در اشرف فراهم نساخت؟ به نظر می رسد رهبر عقیدتی مجاهدین همچنـان مرده ریگ های کهـن را پاس می دارد و از تابوها و دگم های فکری و ذهنی خویش رنج می برد.