در حالی که رجوی ها برای سال های متمادی حقوق بشر را نقض نموده و اعضای خود و خانواده های شان را از اولیه ترین حقوق ذکر شده در منشور ملل متحد محرو م کرده اند، با وقاحت تمام تلاش خانواده ها برای بدست آوردن یک ملاقات که اولیه ترین حق هر پدر و مادری است را نقض حقوق بشر می نامند!!!
آنها در اطلاعیه مورخ 26 فروردین خود وحشت بی حد و حصرشان را از حضور خانواده ها و برقراری ارتباط بین اعضای اسیر و خانواده های شان را بیان کرده و تلاش در این زمینه را خارج از « استاندارد های حقوق بشری و انساندوستانه » می نامند!!!
نقض حقوق بشر را خانواده ها می کنند که خواهان ملاقات با فرزندان شان بعد از ده ها سال می باشند و از این حق خود محروم شده اند یا رجوی ها که سال هاست این حق را از آنان گرفتند؟
آیا تلاش خانواده ها برای داشتن یک ارتباط تلفنی آن هم بعد از 10 یا 20 و حتی 25 سال، نقض حقوق بشر است یا اقدام رجوی های کثیف در محروم کردن اعضای اسیر خود از وسایل ارتباط جمعی و ایزوله کردن آنان از دنیای بیرون؟
آیا درخواست خانواده ها با قلب های شکسته جهت انجام یک دیدار، آن هم بعد از سالیان متوالی، نقض حقوق بشر است یا ممانعت کردن رجوی ها از دیدار پدران و مادارن پیر با فرزندان شان؟
آیا نثار کردن عاطفه و خواندن دعا و بیان آرزو نقض حقوق بشر است یا توهین و هتاکی و وادار کردن فرزند به شعار دادن و سنگ پرانی علیه والدین؟
در ورای رد گم کردن رجوی ها، تنها یک چیز نهفته است:
ارتباط اعضای اسیر با خانواده های شان، چیزی است که تشکیلات فرقه ای رجوی پلید را پودر خواهد کرد. این همان کابوس مرگبار رجوی هاست.
ملاقات اعضای فرقه با خانواده، کابوس مرگبار رجوی ها
