نامه خانواده‌های انجمن نجات تهران به مجامع بین‌المللی و حقوق بشری

احتراما همانگونه که مستحضرید سالیان طولانی است که علیرغم فعالیت‌های شبانه‌روزیمان، از دیدار و ملاقات با عزیزان اسیر خود محروم هستیم و تاکنون تلاش های ما برای تحقق این امر بی‌نتیجه مانده است. همزمان با انتقال اعضاء اسیر به کمپ موقت ترانزیت لیبرتی به ملاقات با فرزندانمان و اخراج تشکیلات این فرقه از عراق به نجات و رهایی آنها به دنیای آزاد در آینده ای نزدیک امیدوار شدیم. اما متاسفانه علیرغم گذشت چندین ماه از انتقال اسیران به کمپ موقت، ملاقات ما باعزیزان اسیرمان فراهم نگردیده است.
با توجه به اظهارات و تلاش‌های سران فرقه مبنی بر تبدیل کمپ موقت به یک کمپ پناهندگی برنگرانی‌های ما نسبت به سرنوشت نامعلوم فرزندانمان افزوده است. به‌خصوص همانطور که استحضار دارید و در اکثر رسانه‌های خارجی نیز به آن اشاره شده است این سازمان به شکلی فرقه‌گونه هدایت می‌شود و تمام افراد روحاً و قلباً تحت کنترل رهبری خود یعنی رجوی قرار گرفته‌اند. و لذا از خود صاحب اختیار و تصمیم‌گیری نیستند:
1- لذا فرصت را غنیمت شمرده و ضمن تشکر از تلاش‌های گذشته‌ شان نماینده محترم سازمان ملل در عراق، خواهشمندیم تا هر چه سریعتر امکانات و شرایط لازم را جهت ملاقات با فرزندان و عزیزانمان در کمپ لیبرتی فراهم نمایند. همچنین لازم به تذکر است که این ملاقات‌ها حتی‌المکان به‌صورتی جداگانه و حضوری انجام‌ گیرد.
2- در ضمن از آن مرجع محترم خواهشمندیم شرایط لازم برای برقراری ارتباط مکاتبه‌ای و تلفنی با عزیزان خویش را که گاهاً به بیش از 27 سال می‌رسد، فراهم نمایند. با تشکر 30/10/1391
جمعی از خانواده های نفرات مستقر در کمپ لیبرتی
خانواده های: بهشتی – عبدی – ربیعی – فرد – طاهریان – جابری فر – ایوبی – پرورش – توحیدی پور – ثانی خانی – حاتمی – مظلومی – مملوکی – ندایی- ونک – نسبی – خیر آبادی – عباس خانی – باباخانلو – شعبانی.

خروج از نسخه موبایل