گزارش حضور خانواده ها در جلوی اسارتگاه لیبرتی در چند روز گذشته

خانواده ها طبق معمول ساعت ۸ صبح بعد از صرف صبحانه آماده اعزام به جلوی لیبرتی شدند. با هماهنگی لازم خانواده ها در ضلعی از پادگان لیبرتی حضور یافتند که محل اسکان زنان بود و سازمان آمادگی حضور خانواده ها را در آن جا نداشت با حضور خانواده ها از استانهای تهران ٬ فارس ٬ کرمانشاه ٬ یزد ٬ گیلان ٬ خوزستان ٬ سیستان و بلوجستان ٬ مازندران اعضا‌‌‌‌‌‌‌‌ی سازمان با پارک تانکر آب و چندین دستگاه مینی بوس در جلو خیابان ورودی کمپ و نصب پلاکارد های مختلف مانع دید خانواده ها شدند، کار خانواده ها امروز بسیار هماهنگ و خوب بود تا جایی که اعضای فرقه رجوی مجبور شدند که پارچه ها و پلاکاردهای خود را نزدیکتر بیاورند و مشاجره آنها با نیروهای عراقی و تهدید به پرتاب سنگ به طرف خانواده ها باعث شد که حدود ساعت ۱۴ نیروهای عراقی خانواده ها را به عقب برانند ولی با این وجود فریاد اعتراض خانواده ها تا ساعت ۳۰۱۵ ادامه داشت.
نمایندگان UN امروز در محل تجمع خانواده ها حاضر شدند و با هماهنگی لازم تعداد ۵ نفر از نمایندگان خانواده ها از جمله خانم ماه منیر ایرانپور، احمد هاجری، آقای آتابای، خانم بهشتی از تهران با این نمایندگان صحبت نمودند.
نمایندگان UN ابراز کردند که افراد کمپ لیبرتی چون سن آنها بالای ۱۸ سال می باشد نمی توانند آنها را مجبور به ملاقات با خانواده ها کنند یا نامه خانواده را دریافت کنند.
نمایندگان خانواده ها سوال میکنند که آیا لیبرتی کمپ پناهندگان است؟ آنها جواب می دهند خیر، لیبرتی به عنوان کمپ ترانزیت میباشد. خانواده ها می گویند حالا که این افراد از حقوق پناهندگی محروم می باشد آیا دارای حقوق انسانی می باشند؟ آنها جواب می دهند که بله، خانواده ها می گویند چگونه است که ما در این کمپ برده داری نوین را می بینیم چگونه است که فرزندان ما دسترسی به اینترنت، تلفن همراه و جراید ندارند و کاملا در فضایی بسته می باشند نمایندگان UN می گویند که ما مرتب سرکشی می کنیم و می بینیم که اینها به اینترنت و تلفن همراه دسترسی دارند. خانواده ها می گویند که این دسترسی برای تعداد محدودی از خود مسولین می باشد و چگونه است اگر فرزندان ما به اینترنت و تلفن همراه دسترسی دارند چرا هیچ خانواده ای نمی تواند ارتباط داشته باشد. خانواده ها تاکید می کنند که ایران عضو سازمان ملل می باشد و حقوق سالیانه خود را پرداخت می کند.  ما خواستار ملاقات با عزیزانمان هستیم در فضایی بدون حضور سازمان و شما موظف هستید به این موضوع رسیدگی کنید.
خانواده ها در ادامه از نمایندگان UN سوال می کنند چرا به نامه های ارسالی خانواده ها جوابی داده نمی شود و آنها ابراز می کنند که ما فقط جوابگوی مسولین خود هستیم.
خانواده ها پس از بازگشت به هتل یک نامه برای اسیر در بند فرقه رجوی آماده نمودند و یک نامه هم برای کمیساریای عالی امور پناهندگان در عراق نوشتند.
خانم مریم سنجابی دیشب و امشب در جمع خانواده ها حاضر شده بود و به سوالات آنها جواب می داد، همچنین امشب آشور ورشی و علی اصغر بابا پور نیز در جمع خانواده ها حضور داشتند.
***
روز جمعه مورخ ۰۷ – ۱۲ – ۹۴
امروز هم خانواده ها پس از صرف صبحانه از ساعت ۸ صبح آماده عزیمت به جلو کمپ لیبرتی شدند.
خانواده ها از حدود ساعت ۱۰ صبح در همان ضلع کمپ لیبرتی که روز گذشته بودند حاضر شدند.
شور خانواده ها بسیار خوب بود و همکاری آنها در شعارهای گروهی و فریاد نام فرزندانشان مانند روز گذشته بسیار خوب بود.
خواهران ایرانپور و دیگر خانواده های اعزامی از استان فارس، خانواده های محمود فدایی جهرمی، محمود طالبی میانده، الخاص کوهپیما در جمع خانواده ها بودند.
نیروهای نظامی عراقی مستقر در درب ورودی کمپ لیبرتی با خانواده ها همکاری می کردند تا جایی که بسیاری از خانواده ها تا نزدیک پلاکاردهای نصب شده توسط افراد فرقه رجوی رفتند ولی هر چه تلاش نمودند افراد فرقه رجوی حتی کلامی با آنها صحبت نکردند.
مسولین فرقه رجوی در جلو درب ورودی کمپ لیبرتی خیابان ۱۰۰ به عربی با نیروهای نظامی محافظ درب ورودی مشاجره داشتند و خواستار عقب راندن خانواده ها می شدند ولی نیروهای نظامی عراقی اعتنای چندانی به خواسته های آنها نداشتند.
کار خانواده ها تا حدود ساعت ۱۵ ادامه داشت.
پس از بازگشت به هتل در ساعت ۳۰۱۷ خانواده ها با ۴ نفر از بازگشتی ها که حدود ۴ ماه در هتل مهاجر می باشند ملاقات داشتند.
سه نفر از آنها به نام های جمال نادری، اسماعیل فلاح رنجکش، محمود روح اله زاده در پشت میکرفن حاضر شدند و به سوالات خانواده ها جواب دادند.
آخرین نفر مجید حسن پور بود که با تعدادی از خانواده ها صحبت کرد.
و قرار است فردا خانواده ها به زیارت کربلا و نجف بروند و شب به هتل برگردند.
 

خروج از نسخه موبایل