تبریک به خانواده های اسرای مجاهدین

در انتقال نیروهای مجاهدین از عراق به آلبانی٬ تبریک و شادباش بیشتر را باید به مادران و پدرانی داد که طی سالیان سال با تلاشهای بسیار و اراده راسخ خودشان٬ کار را به جایی رساندند که مسئولین سازمان صدالبته تحت فشار مقامات امنیتی عراق مجبور شدند که اعضاء خود را از آن کشور خارج کنند! یادمان باشد زمانی که مجاهدین در اشرف مستقر بودند و خانواده ها به دیدار عزیزانشان میرفتند٬مسئولین سازمان اعضاء خود را مجبور میکردند که به پدران ومادران خود سنگ پرانی کنند و باعث مجروح کردن آنها میشدند! شاید هیچکس در آن زمان فکرش را هم نمیکرد که روزی مجاهدین مجبور به ترک عراق بشوند اما دیدیم که با تلاشهای خستگی ناپذیر خانواده ها این امر تحقق پیدا کرد و بایستی تبریک واقعی را به این عزیزان گفت!
امروز لااقل این عزیزان خیالشان از امنیت جانی فرزندانشان تا حدود زیادی راحت شده است و این بسیار خوشحال کننده است.
اکنون روی صحبتم با کسانی است که شاید میترسیدند که دست به اقدامی بزنند. اکنون وقت آن رسیده که برای سرنوشت خود تصمیمی بگیرند. کسانی که دست کم دوزاده سال از دورانی که در سازمان بودند را با تناقض و یا باین امید سپری کردند که روزی پای آنها به یکی از کشورهای اروپایی برسد و آنها بتوانند از شر سازمان خلاص شوند! سازمانی که دیگر هیچ جذابیتی برای ماندن ندارد و زمان بخوبی ثابت کرد که هیچکدام از وعده ها و شعارهایشان محتوایی و آرمانی نبوده است!
سازمان مجاهدین به معنی واقعی کلمه یک فرقه مذهبی بسیار دروغگوست که فقط با شعارهای به ظاهر قشنگ٬ تلاش به جذب مخاطبانش دارد ولی به محض جذب آنان٬ماهیت واقعی خودش را نشان میدهد!
امیدوارم که این افراد بخود بیایند و بتوانند برای ادامه زندگی خودشان٬ تصمیمی منطقی تر و عاقلانه تر بگیرند!
الف عباسی