برادرم سالیان زیادی را در اردوگاههای عراق سپری کرد و با اینکه اسیر شناسایی شده توسط صلیب سرخ بوده و دارای شماره بوده با مکر و فریب مجاهدین از اردوگاه اسیران خارج و به کمپ اشرف رفته و اینک قریب به سی سال است که کوچکترین تماسی با خانواده خویش نداشته و من علیرغم کهولت سن و ناتوانی جسمی برای دیدار با او بارها راه سخت و پر مشقت عراق (کمپ اشرف و لیبرتی) را درپیش گرفتم اما دریغ از حتی یک ثانیه دیدار.
ایشان طی نامه خویش از دولت آلبانی ومجامع بین المللی برای دیدار با برادرخویش درخواست استمدادکرده و خواسته تا با مساعدت آنها این سختی و تلخی رنج و فراق سی ساله با شیرینی و حلاوت دیدارخاتمه یابد.
