موسی علیزاده نامی آشنا برای تمام پدران و مادران دردمند و رنج کشیده و اعضای خانواده بزرگ نجات است. او با وجود ناراحتی قلبی، که بارها او را به بیمارستان بغداد کشاند، ماه ها در پشت حصارهای پادگان اشرف نام پسر گرفتارش در فرقه رجوی، بخشعلی علیزاده، را فریاد می کرد، صدایی که به دلیل کنترل های شدید تشکیلاتی هرگز توسط فرزند شنیده نشد، فرزندی که برای دفاع از خاک میهن به جبهه رفته و اسیر دشمن شده بود.
وقتی پسرش بخشعلی به کشور آلبانی منتقل شد به طریقی اطلاع یافت که مادرش فوت کرده و پدر پیرش بارها رنج سفر را بر خود هموار نموده و در پشت حصارهای مقر فرقه ای اشرف تحصن کرده و خواهان دیدار با فرزندش بوده است. خواسته ای که همیشه با سنگدلی تمام با جواب منفی روبرو شد.
اما عاقبت مرحوم موسی علیزاده، از جمله خانواده هایی بود که با تلاش های طاقت فرسای خود در مقابل اردوگاه اشرف، پسر خود را از چنگال فرقه رجوی نجات داد و نهایتاً به آرزوی دیدار با فرزند رسید.
بالاخره بخشعلی علیزاده توانست خود را در آلبانی از فرقه جهنمی رجوی نجات داده و به ایران و به آغوش خانواده باز گردد. حضور او بر مزار مادرش و بر مزار برادرش یادآور ظلم و ستمی بود که رجوی در حق مریدان و پیروان خود روا می دارد.
پدر بعد از بازگشت بخشعلی علیزاده به حمایت از فرزند برخاست و اسباب ازدواج او را فراهم نمود و به آخرین آرزویش که ازدواج بخشعلی بود رسید و آنگاه به دیار باقی شتافت. بازماندگان و خانواده ی بزرگ نجات در غم از دست دادن پدری مهربان و یاری نستوه سوگوار شدند.
مرحوم حاج موسی علیزاده پدری مبارز و خستگی ناپذیر بود که فعالیت های بی محابا و بی نظیرش، بی هیچ ترس و نگرانی از شرایطی که فرقه رجوی ممکن بود برایش ایجاد کند، بی وقفه ادامه داشت. پدری که با فریادهای رسای خود ندای آزادی و رهایی فرزندش را سر می داد، فریادهایی که خانواده های متحصن در مقابل دروازه ی اشرف هنوز به یاد دارند.
به راستی او در دل تاریخ برای خود جایگاهی ساخت و در عمر پربار خود همگان را تحت تأثیر قرار داد. او حقاً به قهرمان آزادی تبدیل شد و همیشه مورد ستایش خانواده ها بوده و هست.
پدرها و مادرهایی که فرزندانشان در دستان رجوی جنایتکار گرفتارند، کم نیستند. آنان به کمتر از آزادی فرزندان عزیزشان از جنگال رجوی خیانتکار رضایت نمی دهند و در این راه حاضرند بالاترین سرمایه خود یعنی جانشان را هم فدا کنند.
آقای بخشعلی علیزاده بر مرحوم مغفور”حاج موسی علیزاده”، و سایر پدرها و مادرهای قهرمانی که برای آزادی فرزندانشان تلاش های بی وقفه می کنند درود می فرستد و سوگند یاد می کند که همیشه ادامه دهنده ی همان مسیر آزادی خواهی باشد و تا آزادی کامل اسرای فرقه رجوی از پای ننشیند.
فقدان این پدر نستوه و تلاشگر را به آقای بخشعلی علیزاده، سایر بازماندگان و به تمامی خانواده های دردمند و رنج کشیده تسلیت عرض نموده و برای همگی صبر جمیل و عمر با عزت مسألت دارم.
عاطفه نادعلیان
