الَذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
خانم زهرا کزازی مادری دردمند و چشم انتظار مابعد به قربانگاه رفتن دلبندش مرتضی دردرگیری خودساخته رجویها درفروردین 1390 درعراق، ازشدت درد واشک وآه درپنجاه سالگی قلبش از کار افتاد ونیمه جان به بیمارستان انتقال یافت .
دیگرفرزندان برومند و مقاومش خاصه خانم نرگس بهشتی با وعده به مادر که مصطفی ( میلاد ) دیگر فرزندش، از اعضای اسیررجوی درالبانی درراه بازگشت به وطن و کانون گرم خانواده است، به وجدش آوردند وعجالتا ازمرگ حتمی نجاتش دادند و زندگی دوباره به کالبد بی جانش دمیدند.
مادر بهشتی متعاقب بازگشت به زندگی همواره و بی وقفه سراغ مصطفی را میگرفت و چشم براه دلبند و پاره تنش بسختی روزگار می گذراند.
مادر بهشتی از درد دوری و بیخبری و دلتنگی فرزند به دفعات با قلبی آسیب دیده دیگر بار بیمارستان را تجربه کرد تا اینکه نیمه شب 7 بهمن با چشمانی باز و درانتظاربه ندای حق لبیک گفت و رخ درخاک کشید و به آرامش رسید.
بنده درواپسین لحظات حیات مادربهشتی آنگاه که فقط وفقط برای شنیدن صدای مصطفی درد جانکاهی را تحمل میکرد و رجویها ازبرقراری ارتباط تلفنی مادر و فرزند با سبعیت تمام امتناع ورزیدند و موجب مرگ زودرس مادر بهشتی شدند ؛ شاهد بودم و به قطع و یقین ازشاهدان این جنایت و سایر جنایات رجوی درحق ملت ایران خاصه خانواده های اعضای اسیر رجوی درپیشگاه عدالت خواهم بود و به درستی گواهی خواهم داد.
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ
خانم زهرا کزازی 58 ساله به چه گناهی کشته شد !؟
بلاشک پاسخ این سوال و دهها سوال مشابه را می باید زوجین رجوی در دادگاه عدالت و در پیشگاه مردم ایران پاسخگو باشند .
روح مرحومه مغفوره بانو زهرا کزازی مادر نجیب عضو اسیر رجوی مصطفی بهشتی شاد و با طلب آمرزش ازخدای مهربان ومنان وبا آرزوی صبروشکیبایی برای بازماندگان معزز خانواده بهشتی و کزازی.
پوراحمد به نمایندگی ازخانواده های گیلک مرتبط با انجمن نجات گیلان
