از اوایل اردیبهشت ماه کارزار پویش امضا خانواده ها بمنظور درخواست ویزا از دولت آلبانی و طرح شکایت به سازمان ملل توسط مدیرکل انجمن نجات آقای ابراهیم خدابنده کلید خورد.
این ابتکار درگام بعد به دلیل حمایت گسترده خانواده های اعضا در داخل و خارج کشور به آمار قابل توجه ای رسید.
حقانیت مواضع و خواسته های بحق خانواده ها درخصوص دیدار با وابستگانشان در مقر اشرف سه آلبانی که از بدیهی ترین حقوق انسانی مندرج در حقوق بشر جهانی است ودرتمامی این سالیان توسط رهبران مجاهدین وشخص مریم رجوی نقض گردیده است توجه افکارعمومی ودیگر اقشار اجتماعی جامعه راهم برانگیخت. بطوریکه درگام دوم اقشار مختلف اجتماعی صرف نظر از دیدگاه وعقیده ومذهب به این کارزار پویش امضا پیوستند.
حضور گسترده اقشار مختلف اجتماعی باعث شد که آمار امضاها به مرز 10000 برسد که درنوع خود و دریک زمانبدی کوتاه شگفت آور می باشد واین درشرایطی است که هرلحظه برتعداد امضاها اضافه میشود. اقبال اجتماعی بی سابقه از خواسته خانواده های اعضاء، سران مجاهدین خلق را درترس و وحشت عجیبی فرو برده و به عکس العمل غیرمنتظره ای کشاند.
برخلاف روال گذشته که این فرقه در مقابل مطالبات خانواده ها وحرکت های اعتراضی آنها سکوت اختیار می کرد و یا سعی می کرد تا حد امکان بی سر و صدا به مقابله با آنها بپردازد، این بار سراسیمه و آشفته در دو سایت اصلی خود نسبت به پویش خانواده ها واکنش نشان داد.
سازمان همانند همیشه با تحریف اصل خبر و هرزه درایی حول این ابتکار خانواده ها مدعی شدند؛ وزارت اطلاعات ایران تعدادی تروریست تحت عنوان خانواده را بکار گرفته تا باطرح درخواست ویزا وارد آلبانی نموده و برعلیه مقرمجاهدین دست به عملیات تروریستی بزنند.
ادعای سخیف و نخ نماشده ای که فقط استهزاء خانواده ها وافکار عمومی حامی این کارزار را برانگیخت.
نقطه عطفی جدید در کارزار اخیر خانواده ها که سرکردگان فرقه ومریم رجوی نمی توانند عمق کارکرد آن را بفهمند این است که این بار خانواده ها دیگر تنها نیستند وموضوع مبارزه برای آزادی اعضاء فقط به دایره خانواده های اعضای اسیر در فرقه مجاهدین محدود نمی گردد. بلکه اقشار مختلف و وسیع اجتماعی را هم در برگرفته است.
درهمین رابطه انعکاس گسترده ی طرح پویش امضاء درسایت های داخلی و دیگر ارگانها و وارد کردن پای وزارت خارجه به این حرکت بخوبی وجه تمایز حرکت اخیر خانواده ها را نشان می دهد.
خانواده ها درطی دوهفته اخیر با حمایت بی سابقه هموطنانشان درفضای مجازی مواجه هستند که نشان از یک همبستگی ملی درشبکه های اجتماعی دارد.
ماهیت ضدانسانی فرقه رجوی که برشیوه های فریب و مغزشویی و کنترل مخرب ذهن دارد و بعنوان یک تهدید بالقوه تمامی احاد اجتماع و خصوصا جوانان را تهدید می کند؛ مطبوعات، سایت ها وشبکه های اجتماعی وخبرگزاری های داخلی ودیگر نهادها هنری و ورزشی را در نهایت قانع می سازد که به این کارزار گسترده پویش خانواده ها به عنوان یک وظیفه مبرم ملی بپیوندند و انجمن نجات را به عنوان یک انجمن مردم نهاد وکاملا مستقل در رهبری این حرکت حمایت نمایند.
صدای خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی این بار می بایست هرچه رساتر از جانب مطبوعات داخلی وصدا و سیما به عنوان یک رسالت ملی به گوش فرقه رجوی ونهادهای حقوق انسانها و رهبران دیگر کشورها و به خصوص دولت البانی برسد.
با امید به گسترش هرچه بیشتر این حرکت ملی درراستای عمل به وظیفه انسانی
