از کجا شروع کنیم؟! از داغی که چندین سال بر دلهامان گذاشتی و یا از به اسارت گرفتن فرزندانمان!
چندین سال است در حسرت دیدن فرزندانمان هستیم. از جان فرزندان ما چه می خواهی؟ فرزندان ما را به تباهی کشیدی. زندگی آنها را متلاشی کردی. آنها را از انسانیت به دور کردی و همش دم از آزادی می زنی مگر فرزندان ما در چنگال تو آزاد هستند!؟ مثل یک انسان آزاده زندگی می کنند؟ آنها را در یک حصار بسته زندانی کردی و آنها را شستشوی مغزی می دهی .
ما همیشه تو را نفرین می کنیم که این بلا را بر سر ما و فرزندانمان آوردی . تمام کارهایت ریا کاری، فریب و دروغ است. ما در ایران داریم زندگی می کنیم و همه جای ایران تردد می کنیم. هیچ ایرانی تو را نمی شناسد اگر هم بشناسد به چشم دشمن به تو نگاه می کنند . فقط فرزندان ما را نزد خودت نگه داشتی داری از آنها سوء استفاده می کنی. خدا تو و آن شوهر مفقودت را لعنت کند. شما جادوگرانی هستید که فرزندان ما را از خود تهی می کنید . فکر کردی همه مثل تو هستند که فرزندت را در دوران کودکی که نیاز به مادر دارد رها می کنی و به دیگری می چسبی! ما جگر گوشهایمان را هیچ وقت فراموش نخواهیم کرد و مطمئن باش فرزندانمان را از زندان تباهی آزاد خواهیم کرد. دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. گذشت زمان به نفع ما تمام خواهد شد مطمئن باش در آینده خیلی نزدیک حساب پس خواهی داد .
خانواده های استان مرکزی اراک
