سال 1399 با تمامی فراز و نشیب ها و به رغم تلاشهای مذبوحانه ی سران فرقه منفور رجوی که با قدرت تمام کوشیدند تا مانع شنیده شدن صدای مادران چشم انتظار شوند مثل همیشه با پیروزی خانواده ها وبا سر فرازی به پایان رسید وجیغ بنفش سرانه فرقه را درآورد.
هرچند در سال گذشته به دلیل اقدامات غیر انسانی و رعایت نکردن پروتکل های بهداشتی سران فرقه منحوس تعداد قابل توجهی از اعضای گرفتار این فرقه جنایتکار بر اثر ویروس کرونا جان خود را از دست داده وموجب غم و اندوه تعدادی از پدران و مادران چشم انتظار شد؛ ولی صدای رسای همین مادران با ارسال رگبار نامه های اعتراض آمیز به سازمان بهداشت جهانی و سایر نهاد های بین المللی موجب گردید تا مسئولین بهداشتی آلبانی زیر فشار سازمان جهانی بهداشت از مقر به شدت حفاظت شده فرقه مجاهدین خلق بازدید کنند و رجوی را بابت عدم رعایت اصول بهداشتی تحت فشار بگذارند تا کمی شرایط نیروهای نگون‌بخت بهتر شود.
این اقدامات باعث شد که به جد دست مریم قجر در به قربانگاه بردن اعضاء با ترفند کرونا بسته شود.
درسال 99 شاهد طوماری با بیش از 11 هزار امضاء از خانواده های دردمند و چشم انتظار بودیم وکاری کرد که رجوی ملعون از قبر بیرون آمد و شخصا مجبور به موضع گیری آن چنانی شد.
همچنین درسالی که گذشت شاهد اشک شوق خانواده غلامعلی میرزایی بودیم که به کوری چشم فرقه منحوس رجوی پس از 40 سال اسارت به خاک میهن و آغوش خانواده اش بازگشت .
و علیرغم هر چه تلخی و سختی که در سال گذشته بود ولی در پایان سال 1399 با برگزاری دادگاه بین المللی و شکایت تعدای از جداشدگان و دوستان قدیمی ما در ایران که خانواده ها هم با قدرت هرچه بیشتراز آنها حمایت کردند و موجب شیرین کامی همه دوست داران آزادی شده و کام رجوی ها بشدت تلخ و زهرآگین شد. عملی که بازهم رجوی راهراسان کردو باعث شد که رجوی ماهیت اصلیش را نشان بدهد و جدا شده ها را تهدید به ترور کند.
باور داریم که سال 1400 همچون سال گذشته:
سال پیروزی همه خانواده ها و جداشدگان خواهد بود و ان شاالله هم زمان با ریشه کنی ویروس منحوس کرونا شاهد آزادی تمامی اسیران فرقه رجوی خواهیم بود که از هم اکنون پروسه جدا شدن نیروها با جدایی چند نفر استارت خورده است.
موسی دامرودی ، تیرانا
