در هفته ای که طی شد، بسیاری از خانواده های مجاهدین به همراه شاکیان پرونده جنایت های رجوی، همایشی 5 روزه برگزار کردند که می تواند گامی در راستای گردهمایی های هرچه بزرگتر اینترنتی باشد. حرکتی که ظاهراً با سکوت کامل سازمان مجاهدین مواجه شد اما یقیناً در بخش امنیتی و شورای رهبری کننده سازمان به صورت جدی دنبال شده و خواهد شد. مجاهدین می دانند که خانواده ها و جداشدگان بزرگترین چالش گذشته و آینده تشکل مافیایی فرقه هستند و همانگونه که آرامش را در عراق از این سازمان سلب کرده بودند، در آینده نیز تهدید اصلی موجودیت آنها خواهد بود. و این همان قانون دیالکتیک است که روزگاری مسعود رجوی نیز مدعی اعتقادی آن بود ولی خوی قدرت طلبی باعث شد که آنرا به فراموشی بسپارد و از یاد ببرد که هر پدیده ای از درون خود آنتی تز خویش را ایجاد می کند و امروز قبل از مردم ایران (که نفرت این سازمان مخوف را به دلیل خیانت در دل دارند)، همان خانواده ها و اعضای پیشین مجاهدین هستند که بزرگترین چالش را در گذر زمان برای مسعود و مریم رجوی ایجاد کرده اند و می کنند.
طبیعتاً رهبری مجاهدین در نقطه ای نیست که این واقعیت را درک کند چون گذر زمان آنچنان ایشان را در توهم قرار داده که جز به مشتی لابی غربی و سرتروریست عربی-عبری نمی اندیشد و سالهاست در تلاش برای به دست آوردن دل و دلار آنها و مجاب نمودن شان برای حمله به ایران است!
اما همه اینها، چیزی را تغییر نمی دهد. تشکیل دادگاه جداشدگان و خانواده ها، علیه دهها سال جنایت مسعود و مریم رجوی، و ارائه شکایت به دادگاه لاهه (که هراس زیادی در رهبری مجاهدین ایجاد کرد) و به دنبال آن همایش چند روزه خانواده ها که هر کدام دردهای زیادی در دل داشتند و بزرگترین آیت برای تبهکاری و جنایتکاری سران مجاهدین می باشند، نمودار این واقعیت است که مریم رجوی قادر نبوده و نیست که در پس نقاب حقوق بشر و انگشت گذاشتن روی اعدام های دهه 60، جنایت های گسترده خود در امر حقوق بشر را بپوشاند و برای همیشه جداسازی والدین از فرزندان و سایر عزیزان را به فراموشی بسپارد، و امروز دهها همسر و یا پدر و مادر و فرزند با حضور عینی و مادی خود اقدامات ضدانسانی، ضداخلاقی و ضدبشری رهبران مجاهدین و بویژه مریم رجوی را به چالش می کشند و به جهانیان می گویند که این فرقه که به دروغ منادی حقوق بشر شده، صدها پدر و مادر و فرزند یا خواهر و برادر را از عزیزان خود جدا کرده و در طی دهها سال اجازه دیدار به آنها نداده است.
همین ماه گذشته بود که مریم رجوی در یک نمایش اینترنتی که با حضور چندین دوجین جنایتکار غربی و عربی برگزار شد، تلاش کرد تا به بهانه حقوق بشر، جمهوری اسلامی را به چالش بکشد، اما امروز این لابی های غربی-عبری نیستند که مریم را به چالش کشیده اند، آنها خانواده خود مجاهدین و اعضای سابق این سازمان هستند که به صراحت مریم رجوی را به جنایت علیه بشریت متهم می کنند. اینها بخشی از مردم ایران هستند که شاکی خصوصی سران فرقه شده اند و نهادهای حقوق بشری را دعوت به همکاری می کنند تا در یک دادگاه جهانی، تمامیت این فرقه را به محاکمه بکشند. و این یک چالش اثرگذار است که یقیناً فرقه از آن وحشت دارد و تمام تلاش خود را بکار می گیرد تا اعضای دربند خود را از خبرهای مرتبط به آن دور نگه دارد.
در چنین موقعیتی، سازمان مجاهدین به دستور مریم رجوی و با کمک نهادهای صهیونیستی به بازی سیاسی دیگری روی آورده که طبق معمول هرسال به بهانه اعدامی های 67 انجام می گیرد. اقدام چندش آور این سازمان و نهادهای وابسته به سعودی و صهیونیسم، محاکمه حمید نوری به بهانه حضور در آن اعدام ها می باشد. اقدامی که بخوبی نشان می دهد دست این سازمان بشدت بسته است و جز نمایش اعدام چیزی در جهان برای گفتن ندارند. و این هم فقط با یاری ارگان هایی انجام می گیرد که همگی در تمام جنایت ها و اقدامات تروریستی جهانی و کشتار کودکان خاورمیانه و… نقش کلیدی دارند. همزمان با نمایش حقوق بشری در استکهلم، تیم های تخریب و ویران مجاهدین در داخل نیز کاری جز نصب چند پلاکارد از مسعود و مریم و یا آتش زدن تصاویر قهرمانان ملی مردم ایران ندارند و تنها هنرشان آتشسوزی و ویران سازی است.
یقیناً چنین اقدامات مذبوحانه ای نمی تواند حضور باشکوه خانواده ها را به چالش بکشد و حضور آنان اثرات مثبت خود را در تشکل مجاهدین و فروپاشی آن خواهد گذاشت، لذا در همینجا به همه خانواده هایی که همت کردند و در این همایش باشکوه شرکت کردند تبریک می گویم و از همه تلاش های شان برای به چالش کشیدن بازی های حقوق بشری مریم رجوی سپاسگزاری می کنم. یقین دارم که زحمات آنها به هدر نخواهد رفت و همچون گذشته مبدل به چالشی بزرگ برای تشکل مجاهدین خواهد شد و با گسترده تر کردن اینگونه گردهمایی ها، نمایش های مریم رجوی را در هم خواهد شکست و مجاهدین را درگیر چالش های تشکیلاتی هرچه بیشتر خواهد نمود.
به امید روزی که همه خانواده های محترم بتوانند، گردهمایی خود را در کشور آلبانی و در برابر قرارگاه جدید اشرف در این کشور برپا کنند و عزیزان خود را در همانجا از اسارت مریم رجوی رها سازند. یقین داشته باشید که هموطنان عزیزمان در خارج کشور نیز با دیدن اشک و لبخند و همت شما، نگاه عمیق تری به ماجرا خواهند داشت و آنان نیز ننگ و نفرت خود را نثار مریم رجوی و لابی های پول پرست آنها خواهند نمود و این اقدام شما در عرصه سیاسی تأثیرات مهمی خواهد گذاشت و شاید بسیاری از جوانان را نیز نسبت به ماهیت مخوف فرقه رجوی آگاه تر سازد.
حامد صرافپور
