مصطفی جان سلام.
امیدوارم حالت خوب باشد. تا به حال چندین نامه برایت ارسال کرده ام. نامه هایی بدون پاسخ. نمی دانم نامه هایم به دستت می رسد یا نه. امیدوارم حداقل یکی از آنها را به طریقی دریافت کنی تا بدانی که هنوز به یادت هستم. مدام به دنبال راهی هستم تا تو را از نزدیک ببینم. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا بعد از چند سال همدیگر را از نزدیک ببینیم و درد دل کنیم و خاطرات گذشته را مرور کنیم.
برادر جان نمی دانم در چه وضعیتی هستی و شرایط زندگی دقیقا چگونه است. این را می دانم که آزاد نیستی و اختیار زندگیت به دست خودت نیست که اگر بود قطعا با من ارتباط برقرار می کردی تا از حال هم با خبر بشویم. اگر آزاد بودی جواب نامه خانواده ات را می دادی.
مصطفی جان از صمیم قلبم آرزو می کنم و البته در این راه تلاش می کنم تا بتوانی از تشکیلات مجاهدین خلق خارج بشوی و در دنیای آزاد نفس بکشی. زندگی خارج از محیط بسته فرقه آنقدر شیرین است که شاید نتوانی تصور کنی. لطفا خودت را از این فرقه نجات بده.
برادرت – محمد رضا فروغی
