نامه فریبرز آلفته به برادرش هادی آلفته در کمپ مجاهدین خلق

سلام هادی جان داداشی گلم. انشالله که خوب و سلامت باشی.

فریبرز هستم و خیلی بزرگ شدم و موفق در زندگی هادی جان.

هادی جان ۳۷ سال اسارت و دوری و بیخبری از خانواده و زادگاه و کشور مدت زمان زیادی است که تغییر و تحولاتش را در چند سطر نمی‌شود بیان کرد و باید بیایی تا به چشم ببینی قربونت برم.

خانواده مان حالا خیلی بزرگ شده است. علاوه بر برادر ها و خواهر ها، دامادها و زن داداشها و بچه هایشان هم هستند و یکایک این خانواده بزرگ خیلی دوستت دارند و آرزوی دیدار و در آغوش کشیدنت را از خدا طلب می کنند. بابا و مامان هم که در چشم انتظاری دیدارت عمرشان را به شما دادند و تنهایمان گذاشتند.

هادی جان زادگاهت خشک اسطلخ از توابع زیباکنار استان گیلان هم به سرعت رشد کرده و به یک منطقه توریستی زیبا تبدیل شده است و در جوار منطقه آزاد انزلی قرار دارد که به عنوان کانون سرسبزی و زیباییهای طبیعت و ساحل دریا چونان نگینی می درخشد.
هادی جان من و دیگر برادرت زمان پیشتر مشغول ویلا سازی بودیم و الان هم برای ویلا داران استخر و جکوزی خانگی احداث میکنیم و در کار پر درآمدمان موفق بوده و هستیم و امیدوارم بزودی زود تو را در کنارمان داشته باشیم تا خوشی ها را با هم تقسیم کنیم.
هادی جان چون برادر بزرگم هستی به رسم ادب هیچگونه سرزنش و نکوهش نمی کنم ولی بعنوان برادر کوچک و مطلع به زیباییهای یک زندگی آزاد، توصیه و خواهش میکنم قدری تامل کنید که از عضویت اجباری ۳۷ ساله در گروه مجاهدین خلق چه چیزی عایدتان شده است!؟

هادی جان با یادآوری و تاکید بر اینکه تو یک سرباز وطن بودی که به اسارت مجاهدین در آمدی و اصلا سواد و نگاه سیاسی نداشتی. پس راه بازگشت برایت هموار است که در آن صورت همه جانبه حمایتت می کنیم.

برادر کوچکت فریبرز
خیلی دوستت دارم
با من تماس بگیر
۰۹۱۱۳۴۷۷۰۸۹

خروج از نسخه موبایل