حاج مرتضی پورحسن به اتفاق همسر همراهش لیلا عاشوری از فعالین مرتبط با انجمن نجات گیلان هستند که در دو دهه گذشته زحمات خداپسندانه زیادی برای رهایی و در آغوش کشیدن نازنین برادرش داشته است.
ایشان در دیدار صمیمانه خود با مسئول انجمن نجات گیلان در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ پیامی با خط خود برای برادر اسیرش نوشتند و سپس آنرا قرائت کردند و ضبط کردند تا شاید که اسماعیل با دیدن چهره برادر و زن داداش خود به وجد آید و به فکر رهایی خود از چنگال رجوی بیفتد.
حاج مرتضی پورحسن از مسئول انجمن نجات خواست که این نامه از کانال های اداری و قانونی از جمله از جانب صلیب سرخ جهانی به دست برادر اسیرش اسماعیل پورحسن برسد.
