سالهاست خانواده سید محمد جلالالدین قاسمزاده از کرج، در آتش چشمانتظاری میسوزند. جوانی که با وعدههای فریبنده و پوشالی، از آغوش خانواده ربوده شد و سرنوشت او به چنگال سازمان مخوف رجوی گره خورد.
محمد همانند بسیاری از دیگر قربانیان، نه با اختیار و انتخاب، بلکه با فریب و نیرنگ، به دام شبکه جذب سازمان تروریستی مجاهدین خلق افتاد. این سازمان سالها با روشهای غیرانسانی جوانان را از ایران به خارج میکشاند، در اردوگاههای بسته خود – از جمله قرارگاه اشرف در عراق و امروز در آلبانی – حبس میکند و ارتباط آنان را به طور کامل با جهان بیرون قطع میسازد.
از روزی که محمد به اسارت این سازمان تروریستی درآمد، دیگر هیچ تماس، هیچ نامه و حتی هیچ تصویری از او به دست خانواده نرسیده است. سکوتی سنگین و دردناک، که خود نشانهای روشن از واقعیت تلخ درون مناسبات بسته و ضدانسانی رجویهاست.
اکنون سیده الهه قاسمزاده، خواهر محمد، تصمیم گرفته سکوت نکند. او با در دست داشتن عکس برادرش، تصویری از خود منتشر کرده تا بلکه جداشدهها و شاهدان سابق این فرقه در ایران، آلبانی و اروپا او را بشناسند و خبری از سرنوشت محمد در اختیار خانواده قرار دهند.
خواهر چشم انتظار این عضو گرفتار فرقه میگوید:
برادرم محمد را از ما ربودند. او قربانی یک سازمان تروریستی به سرکردگی رجوی است که از انسانها زندانی میسازد. من سالهاست نه صدای او را شنیدهام، نه خبری از سلامت او دارم. امروز فریاد میزنم تا همه دنیا بدانند محمد جلالالدین قاسمزاده اسیر است و سازمان مخوف رجوی باید پاسخگو باشد.
انجمن نجات نیز در کنار این خانواده، بار دیگر خطاب به سران سازمان مجاهدین خلق اعلام میدارد:
چرا از تماس اعضا با خانوادههایشان جلوگیری میکنید؟
چرا یک تماس ساده تلفنی را جرم میدانید؟
چرا جوانان ایرانی را با وعدههای دروغین میربایید و در تشکیلات بسته نگه میدارید؟
این پرسشها سالهاست بیپاسخ ماندهاند؛ اما خانوادهها و وجدانهای بیدار سکوت نخواهند کرد.
ما از همه نهادهای حقوق بشری، سازمانهای بینالمللی و رسانههای آزاد میخواهیم که صدای این خواهر و خانوادههای رنجکشیده باشند. اجازه ندهید سازمان تروریستی رجوی همچنان در سایه دروغ و پنهانکاری، انسانها را زندانی و خانوادهها را نابود کند.
تا روزی که محمد و دیگر اسیران دربند به آغوش خانواده بازنگردند، فریاد ما خاموش نخواهد شد.