جنبش دادخواهی گیلک مادران به سرپرستی زهرا قلیزاده که برادرش علی قلیزاده را در اسارت رجوی دارد روز دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ یک جلسه آنلاین با حضور اعضای آن برگزار کردند و در خصوص پاره ای از مسائل به گپ و گفتگو پرداختند.
جنبش دادخواهی گیلک مادران که از آذر ماه ۱۴۰۰ در عرصه کارزار انسانی با فرقه تمامیت خواه و تروریستی رجوی آغاز به کار کرد؛ متشکل از ۷ خانواده دردمند و چشم براه مرتبط با انجمن نجات گیلان و یک عضو افتخاری میباشد که به نمایندگی از تمام خانواده های گیلک و رنجدیده از ظلم و جور رجوی فعالیتهای انسانی و روشنگرایانه علیه فرقه تبهکار رجوی دارد.
اعضای جنبش دادخواهی گیلک مادران عبارتند از:
１- زهرا قلیزاده خواهر چشم انتظار علی قلیزاده
２- فاطمه قلیزاده خواهر چشم انتظار علی قلیزاده
３- معصومه فرحناک خواهر چشم انتظار زهرا فرحناک
４- مرضیه حسینی خواهر چشم انتظار زهرا حسینی
５- لیلا عاشوری زن داداش چشم انتظاراسماعیل پورحسن
６- فرحناز دهقان خواهر جدا شده محمود دهقان
７- آمنه یوسفی خواهر چشم انتظار محمد تقی یوسفی
８- فروغ دقتکار عضو افتخاری و تحریریه جنبش.
زهرا قلیزاده سرپرست جنبش دادخواهی گیلک مادران با سلام و خوش آمدگویی به اعضای جنبش گفت:
متاسفانه خانم مرضیه حسینی جایشان در جمع ما خالی است و حضور ندارند چرا که متاسفانه پدرشان چشم انتظار به رحمت خدا رفتند و امروز مراسم سوم پدر بدرود یافته شان است که به جهت عرض ادب و تسلیت در مراسم ترحیم حضور خواهیم داشت. روح پدر بدرود یافته شاد و یادشان قرین رحمت الهی.
دیدار خانواده علی قلیزاده با مسئول انجمن نجات گیلان
خانم معصومه فرحناک جانشین مسئول جنبش دادخواهی گیلک مادران ضمن درخواست از جمع حاضر جهت قرائت فاتحه برای شادی روح مرحوم شادروان حاج سید رضا حسینی گفت:
به خواهر عزیزم مرضیه حسینی و خانواده مصیبت دیده اش صمیمانه عرض تسلیت دارم و خدا میداند که تاکنون چه تعداد والدین و دیگر اعضای خانواده اسیران رجوی بی آنکه حتی صدای عزیز اسیرشان را بشنوند، چشم انتظار دار فانی را وداع گفتند و به ابدیت پیوستند و از ظلم و جور رجوی به آرامش رسیدند.
خانواده زهرا فرحناک
خانم فاطمه قلیزاده که اشک در چشمانش جمع شده بود با بغض و آه گفت:
پدرم محمد ولی قلیزاده سخت بیمار و تحت مداوا است و خیلی برایمان عجیب است که به رغم داشتن آلزایمر از ما سراغ دلبند اسیرش علی قلیزاده را میگیرد و اشک میریزد.
تمام حضار در این خصوص با داشتن احساس مشترک حرف برای گفتن داشتند که خانم آمنه یوسفی با عرض تسلیت و همدردی با خانواده مصیبت دیده زهرا حسینی گفت:
بچه های ما متاسفانه هر کدام شان نزدیک به چهار دهه در اسارت رجوی هستند و میانگین عمرشان به شصت سالگی رسیده است و طبعا والدین شان یا فوت کردند و یا در واپسین سالها و چه بسا ماههای عمرشان در چشم انتظاری بسر می برند که پدرم علیرضا یوسفی آنقدر مریض و ناتوان شده که از چابکسر قادر به رفتن به دفتر انجمن نجات واقع در رشت نیست و فقط به صورت تلفنی با مسئول انجمن نجات جناب آقای پوراحمد ارتباط برقرار و خبرگیری میکند.
آمنه یوسفی گیلاکجانی
خانم لیلا عاشوری از دیگر اعضای جنبش دادخواهی گیلک مادران گفت:
رجویها نه تنها مانع از دیدار خانواده ها با اعضای اسیر هستند حتی اجازه یک تماس تلفنی به اعضای نگون بخت نمی دهند که با خانواده های خود داشته باشند و در عوض بعضا آنان را به تلویزیون می آورند تا آنچه را که برایشان دیکته کرده اند علیه خانواده هایشان نشخوار کنند که همین ماه پیش برادر شوهرم اسماعیل پورحسن را به تلویزیون آوردند که خیلی واضح بود که ناگزیر با تناقض دارد خط فرقه را پیش میبرد در حالیکه در ملاقاتی که با وی در سال ۱۳۸۲ در پارک مریم اسارتگاه اشرف در عراق داشتیم چادر به سر کرد و با ما سوار اتوبوس شد تا به ایران برگردد که متاسفانه در خروجی اسارتگاه اشرف لو رفت.
برادر اسماعیل پورحسن و همسرش لیلا عاشوری
ادامه دارد …
دقتکار