فرار مجاهدین از محاکمه تاریخ

مواضع مجاهدین در صدای آمریکا که از زبان سخنگوی شرمگین!! سازمان مجاهدین علیرضا جعفر زاده بیان میشد حاوی نکات بسیار ارزنده تاریخی و تحقیقی است.

این برای اولین بار است که مجاهدین بطورعلنی از مواضع گذشته خود در یک رسانه عمومی، زبونانه عقب نشسته اند ولی کاسه رسوایی خود را از بام دنیا به زیر افکندند ولی نفس این اتفاق نشان داد که مجاهدین تاکنون شجاعت بیان حقیقت دوری از مواضع اولیه خود را رو در روی خلق قهرمان ایران نداشته و ندارند واگر میپذیرند در بازی سیاست و تند باد حوادث چند صباحی همچون توپ هند بال دست به دست گشته وخار در چشم و استخوان در گلو، مواضع گذشته خود را نفی کنند بدلیل نان به نرخ روز خوردن مسعود رجوی است و نه اصالت و غرور سیاسی یک سازمان قابل قبول سیاسی. ودقیقا به همین دلیل است که تقصیرترورهای قبل از انقلاب را گردن افرادی می اندازند که به هردلیل اکنون فرصت دفاع از خود را ندارند.

علیرضا جعفر زاده رسما و علنا ترور مستشاران آمریکایی در دهه پنجاه را نفی کرد و آنرا به سازمان پیکار نسبت داد ولی شواهد و اسناد تاریخی نشان میدهد که علیرضا جعفر زاده از اعضای رهبری مجاهدین که دیگر جرات آنرا ندارد که خود را حتی سخنگوی این سازمان اعلام کند بوضوح در برابر چشمان خلق دروغ میگوید و بر تاریخ دیروز خود خط بطلان میکشند و در همان حال مدعی میراث داری جوانانی هستند که با همین شعارها پا به صحنه نبرد اجتماعی برای حصول عدالت ودمکراسی گذاشت و در برابر جوخه های اعدام قرار گرفت.

آری سازمان مجاهدین با همین شعارها نسلی را به مسلخ دیدگاههای خود کشاند. اینکه هر سازمان سیاسی اشتباه کند امری قابل پذیرش است اما اینکه فرصت طلبانه زبان به بیان اشتباهات خود نگشاید عین خیانت است.

اگر 30 سال پیش مجاهدین در روزهای نخستین انقلاب موفق به جذب نیروهای جوان اجتماعی شدند بخاطر اندیشه آنروزشان بود واگر امروز همان نسل علیه مواضع زبون مجاهدین برخواسته اند به همین دلیل است که سازمان مجاهدین با رهبری مادالعمررجوی را هرگز میراث داران رهبران اولیه مجاهدین نمیداند و ناکید میکند مواضع امروز مجاهدین در جهت ضد منافع ملی مردم ایران حرکت کرده و در این مسیر از هیچ خیانت و جنایتی رویگردان نیستند.

مگر نبود جوانان بسیاری که در زیر وصیت نامه هایشان با شعارمرگ بر امپریالیسم و پیش بسوی جامعه بی طبقه توحیدی به پای جوخه های اعدام رفتند؟

مگر نبود که شما قرار بود برای امپریالیسم ویتنام دیگری بسازید؟

مگر نبود که شما دشمنان انقلاب را- ارتجاعی- میدانستید که جاده صاف کن امپریالیسم است ولی امروز خود این نقش را بر عهده گرفته اید؟

مگر نبود در سرودها و نوارهایتان سرود مرگ بر آمریکا و سر کوچه کمینه سرمیدادید؟

ومگر نبود برادران رضایی بویژه گل سرخ انقلاب مهدی رضایی بخاطر همین آرمانها شهید شدند؟

پس چه نیک و خوش یمن است که در یک آیینه تمام قد شما هر روز خود و اندیشه فرصت طلبانه تان را به نمایش میگذارید و این امر نه از روی خواست قلبی شما بلکه به دلیل شرایط سرنوشت سازی است که شما را در چنبره خود اسیر کرده و نخواهد گذاشت که بار دیگر دجالانی چون شما با داعیه رهبری خلق بدنبال جاه و مقام اینبار در جلوی کاخ سفید کاسه گدایی بدست گیرند.

به نقل از دوست گرامی

در "کشکول خبری هفته" از گویا نیوز

"… کاش مجاهدین این شجاعت را داشتند که یک بار هم شده از مواضع گذشته شان دفاع کنند و دلیل تغییر خط مشی شان را ضرورت زمان و تحولات بین المللی بنامند و تاریخ شان را به خاطر منافع روز تغییر ندهند.. شجاعت تنها به اسلحه کشیدن نیست؛ پذیرش تاریخ دیروز با تمام اشتباهات و خطاها نیز هست. مجاهدین امروز، زبونانه بر تاریخ دیروز قلم می کشند و به خاطر منافع شان، هر آن چه را که سال ها قبل اتفاق افتاده تحریف می کنند. این تحریف شاید بر جوانان اثر بگذارد اما اهل تاریخ با مراجعه به نوشته ها و مکتوبات، جعلیات را آشکار می کنند..".

علیرضا جعفرزاده، سخنگوی شرمگین و سابق مجاهدین و شورای ملی!! مقاومت آنقدر شرمگین از مواضع گذشته مجاهدین است که حتی قادر نیست نمایندگی افکار خود را به عنوان عضو عالیرتبه مجاهدین بر عهده داشته باشد و مجازات اتودینامیکی پشت پا زدن به اصول ایشان را به جایی پرت کرده است که مجبور است اینچنین خود را مضحکه خاص و عام گرداند و به صد بیان از غلط کرده مجاهدین در پیش از انقلاب ضد سلطنتی عذر تقصیر رهبری مجاهدین را بخواهد.

افتخار تاریخی ما این است که با شما هم کاسه و همراه در مسیر خیانت روزافزون نشدیم و همین خواستگاه بود که ما و نسل ما را برآن داشت تا از شمایان جدا گردیم و راه خود بپیماییم و شرافت انسانی خود را چون شما نفروشیم که تاریخ خود بزرگترین معلم و راهنما است وباشد که مردم ایران باز هم از خیانت های شما و رهبری تان بیشتر و بیشترشنیده و تجربه ها بیاموزند.

میلاد آریایی، وبلاگ مجاهدین مانیتور، هفدهم سپتامبر 2008

خروج از نسخه موبایل