سلام عباس جان
برادر جان ما تا کی دوری تو را تحمل کنیم. خودت را از دامی که در آن افتاده ای نجات بده. تو تنها برادر ما هستی جایت در کنار خواهرانت همیشه خالی است. خودت را نجات بده و جایت را پُر کن. برادرجان ما همگی دوستت داریم و دلمان می خواهد در کنارمان باشی. ما همیشه دعا می کنیم که هر چه زودتر خودت را نجات دهی. خبر داری که ما چندین نامه برای تو ارسال کرده ایم؟! تو چرا هیچ تماسی با ما نگرفته ای . چرا عباس ؟! تو که خیلی به خواهرانت علاقه داشتی. تو که هیچ وقت از خواهرانت دور نمی شدی.
برادرم ما می دانیم که در محیط بسته ای زندگی می کنی و آزادی عمل نداری. می دانیم که اگر آزاد بودی حتما با ما تماس می گرفتی. پس از تو رنجیده خاطر نیستیم.
ای کاش آن زمان که در اردوگاه عراقی ها بودی فریب این ها را نخورده بودی. گرچه میدانیم روزگار سختی داشتی و این عوامل فرقه هم در فریبکاری استادند. تو را با فریب به کمپ خودشان بردند و مثل برده از تو کار می کشند و با تو رفتار می کنند. برادرجان بی صبرانه منتظریم خودت را نجات بدهی و به آغوش خانواده ات برگردی.
ما منتظر آن روز نزدیک هستیم .
دوستدار شما – خواهرانت
