عمو جان سلام
سال نو بر شما مبارک باشد. چندین سال گذشت و من و خانواده از شما خبری نداریم. نمی دانیم با مشکل جسمی که داری در کمپ مجاهدین خلق روزهایت به چه شکلی می گذرد؟! من و ما بقی عموهایم نگران شما هستیم. اگر تماسی با ما می گرفتی خیال ما از بابت شما راحت می شد. می دانم که در کمپ شما آزاد نیستید و شما را از هر گونه آزادی منع کردند. در یک کمپ بسته شما را نگه داشته اند و شما کاری نمی توانید بکنید. شما می توانید به نزد فرزندانتان در اروپا بروید و در کنار آنها زندگی کنید. چرا اقدام نمی کنید؟ در کنار خانواده خودت زندگی کن و مراقب فرزندانت باش.
چرا اجازه می دهید دیگران برای شما تصمیم بگیرند؟ آنها مالک شما نیستند. آنها دشمنان شما و مردم ایران هستند. تمام خبرهای آنها دروغ است. چندین سال است خبرهای دروغ در ذهن شما فرو کردند و شما را منحرف کردند. دور افتاده ترین محل در این دنیا از ارتباط تلفنی برخوردار است. ولی شما در کشور آلبانی از یک تماس تلفنی برخوردار نیستید! با این وضعیتی که دارید تا کی می خواهید تحمل کنید. کمی با خودت فکر کن. مشکلات شما از یک زندانی هم فراتر است. من و خانواده درخواستمان از شما این است که خودتان را از این وضعیت اسفناک نجات دهید .
مجددا سال نو را به شما تبریک می گویم و امیدوارم در سال جدید بتوانی در کنار خانواده خود آزاد زندگی کنی.
مجتبی حسینی
