نامه علی نجفی به برادرش محمد جعفر نجفی در کمپ آلبانی

محمد جعفر برادرم سلام

خوبی؟ سلامتی؟ عکسی را که می بینی من و پسرم هستم. امیدوارم عکس ما را ببینی. ببین خانواده و فرزند همه جزو شیرینی های زندگی هستند. انسان بدون خانواده چگونه از زندگی لذت می برد؟ خانواده و در کنار آنها بودن یکی از موهبت های الهی است. حیف نیست بهترین دوران زندگی خودت را در کمپ های بسته مجاهدین خلق تلف می کنی؟ در آن کمپ بسته به چه آینده ای دلت را خوش کرده ای؟ محمد جعفر چشمانی که چندین سال به واقعیت ها بسته ای باز کن و ببین اطرافت چه می گذرد؟ پدر و مادرت خیلی نگران شما هستند و آرزو دارند شما به آغوش آنها برگردی.

انسان زمانی معنی و مفهوم آزادی را می فهمد که خودش آزاد باشد. و متاسفانه شما در آن کمپ آزاد نیستید. اگر بر این عقیده هستی که آزاد هستید چرا با خانواده ات تماس نمی گیری . برادرم محمد جعفر آن کلاهی که بر سرت گذاشتند را بردار و ببین چه به روز خودت آوردی . خانواده همیشه به فکر شما هستند. همگی منتظریم تا به زودی به نزدمان برگردی.

برادر جان برگرد و از زندگی آزاد لذت ببر

برادرت – علی

خروج از نسخه موبایل