خروج افراد از اشرف و انتقال آنان به لیبرتی باعث گشته تا برنامه های سیمای به اصطلاح مقاومت فرقه رجوی تحت الشعاع قرار گرفته و مسئولین دستگاههای دروغ پرداز فرقه مجبور شدند تا برای تامین نیازهای تبلیغاتی خود از برنامه های آرشیوی رقص و آواز و سایر مصاحبه های بی ارزش از افرادی که بعضا برای اولین بار در صفحه تلویزیون ظاهر می شوند استفاده نمایند.
بعضا در این برنامه ها افرادی به عنوان کارشناسان اقتصادی و سیاسی و… در شوی مسخره آنها شرکت داده می شوند که کاملا مشخص است که از روی مطالب دیکته شده به پاسخ سئوالات مجری می پردازند و بحث های بی ربط شان توسط مجری سمت و سو داده می شود.
هر چند که برنامه های فرقه به دلیل بی محتوایی و بدور از واقعیات اجتماعی بدون مخاطب می باشد ولی برنامه های آنها غالبا برای فریب و تخمیر بیشتر افکار اعضای اسیر در اشرف بوده است که با تعطیلی اشرف تمامی خط و خطوط و استراتژی کاریشان بهم خورده و مسئولین فرقه دست خالی دارند.
البته اینها موضوعاتی نیستند که مسئولین دستگاه تبلیغاتی فرقه از آن غافل مانده باشند بلکه آنها خوب می دانند که اگر هر کدام از مسئولین و فرماندهان فرقه را مقابل دوربین ظاهر شوند از دید مخاطبین بایستی به سئوالات اصلی که چرا اشرف کانون استراتژی مبارزه مسلحانه معرفی شده بود تخلیه شده است؟ و پاسخ این همه خونهای ریخته شده برای سرنگونی از طریق مبارزه مسلحانه و ارتش رجوی را چه کسی خواهد داد؟
رجوی ها بهتر از هر کسی می دانند که با لاپوشانی سئوالات مخاطبین نمی توان از واقعیت موجود یعنی شکست استراتژی نظامی و نابودی ارتش به اصطلاح آزادی که روزی آن را تنها راه سرنگونی نظام می دانست فرار کرد.