نامه یک پدر دردمند شالیکار به بان کی مون

جناب آقای بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد
سلام علیکم
بدون مقدمه میروم به اصل مطلب , چون دلم خون است. راستی تعریف شما ازحقوق بشرچیست؟ شما بعنوان یک شخصیت جهانی دراین رهگذرتاریخی چه مسولیتی دارید؟
عالیجناب فرزندم بنام داود زاداسماعیلی درکشورآلمان به تحصیل وکارمشغول بود. به مدت 7 سال که توسط مجاهدین خلق به هزاران وعده و وعید ایشان را بردند به کشورعراق واردوگاه اشرف ومانند زندانی با آن رفتارمیکنند. باتهدیدات مرگبارشان هرگونه تماس امید بخشی با والدین را مانع شدند ومیشوند. آیا آزادی که حرفش را میزنند این است!؟
مگراینها بقول خودشان برای خلق کارنمی کنند؟ ما والدین بالغ بر40 نفرازایران به کشورعراق و اردوگاه اشرف عزیمت نمودیم برای دیدن عزیزان دلمان وچه سود که بدترین توهین واهانت توسط محافظینشان که جملگی افراد مجاهدین خلق بودند نثارما کردند.
مگراینها چه کسانی بودند که ازایران به اشرف رفتند بجزپدران ومادران ونزدیکان دلسوزافراد داخل اردوگاه اشرف؟
عالیجناب. بنده وهمسرم که سالخورده می باشیم 5 باربه عراق و اردوگاه اشرف رفته ایم. شاید که بوی بچه ام را احساس کنم ولی محافظین آنها را صدا می کردیم که عزیزان من , پسرم دراشرف با شما زندگی میکند لطفا ایشان را صدا کنید تا لحظه ای حتی پشت سیم خاردار با هم ملاقات داشته باشیم ولی چه سود که همگی آنها که گماشته های رجوی بودند علاوه برتوهین واهانت با سنگ وچوب ازما استقبال کردند. ما فریاد می زدیم که ما پدران ومادران سالخورده هزاران کیلومتر راه را آمدیم تا جگرگوشه خود را ببینیم و شما که به اصطلاح نام مجاهد را یدک میکشید, چرا با ما اینگونه رفتارمیکنید؟ حتی درآن اتفاقات تعدادی ازما به شدت زخمی شدیم که فیلم آن موجود است.
عالیجناب. لطفا توسط سازمان ملل متحد فرمهایی دراختیارمجاهدین خلق با نظارت کامل سازمان ملل متحد قراردهید که چه کسانی حاضرند درزندان لیبرتی بمانند وچه کسانی حاضرند به ایران ویا اروپا بروندآن موقع معلوم میشود که مسولین مجاهدین که مسعود ومریم رجوی هستند راست میگویند یا نه؟ چرا باید مسولین مجاهدین خلق دراروپا وفرانسه درقصرهایشان مشغول عیش ونوش باشند درحالیکه عزیزان ما درآن صحرای برهوت که زندان ازآن لیبرتی بهتراست دارند روز را به شب می رسانند.
عالیجناب. عزیزانمان که ازدست مجاهدین خلق فرارکردند چه دراروپا وچه درایران با آنها ملاقات داشته ایم. جملگی ازمجاهدین خلق ناراضی وناراحت بوده اند ومی گفتند چندین سال عمرخودرا به تباهی داده ایم.پرسیدیم چطور؟ گفتند که آیا بچه های شما توانستند یک تلفن ساده برایتان بزنند؟ مسولین مجاهدین مارا ازهمه چیزمحروم کرده اند. دراین دنیای پیشرفته ما را طوری بارآوردند که ما ازبیرون اشرف ولیبرتی خبرنداشتیم. حتی یک موبایل به ما  ندادند وطوری مارا بارآوردند که طوطی وارصحبت کنیم وازدنیای خارج با خبرنشویم.
عالیجناب. بعنوان یک انسان آزاده فکری به حال ما پدران ومادران دلسوخته بکنیدکه فردا خیلی دیراست. زیرا حدود 3000 نفردرلیبرتی همچون زندانی دارند زندگی میکنند وجانشان درخطرمرگ ونابودی هست. اینها دارایی های پدرومادروخانواده خود هستند که جملگی چشم براه آنان هستیم.
عالیجناب. تاکنون 5 نوبت به اشرف ولیبرتی حمله شد خواهشا نگذارید امثال داود زاداسماعیلی ها کشته شوند. فکرکنید فرزند شما درلیبرتی میباشد.
منتظر اقدام عاجل شما هستیم
هوشنگ زاداسماعیلی
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا