فرقه رجوی جنایتی دیگردرعراق مرتکب می شود
سهیلا نوروزی و الهام نوروزی
09.09.2006
قهرمانان شجاعي که جرات سرپیچی از رجوی داشته اند، به خاطر شرایط بد وانواع فشارهای روحی وجسمی، اعلام تحصن کرده و در وضعیت بدی بسر می برند.
فرقه رجوی جنایتی دیگر در عراق مرتکب می شود
قریب سه سال و نیم از حمله نظامی آمریکا به عراق میگذرد، که در تحولات اجتناب ناپذیر عراق پس از صدام حسین، تعدادی از اسیران قلعه الموت رجوی ها توانستند فـرار کنند و چاره ای و راهی بجـزُ کمپ امریکائی ها نداشتند. دریغا بعد از رسیدن به کمپ دریافتند آنجـا هم قلعه الموت دیگری است ، اگر چه در ظاهر تحت نظارت امریکائی ها ولی در عـمل تحت کنترل رجوی ها و در راه مصالح فرقه اداره می شود.
انسانهایی که معتقد به دمکراسی وآزادی برای همه بوده و هستند و بهترین و زیباترین سالهای عـمر خود را فـدای آزادی و دمکراسی برای ایران و ایرانی، آزادی و بشریت کرده اند، در مقطعی دریافتند راه را اشتباه رفته و به تمام باورها و اعـتقادات آنها توسط رجویها خیانت شده و میشود که دیـر بود و راه فـرار توسط این فرقه برای آنها بسته شده بود. ایستادن و مخالفـت کردن نتیجه ای به جـزء شکنجه و زندان و در نهایت کشته شدن توسط رجوی ها برای آنها نداشت ( اگر چه ایستادند، زندانی و شکنجه شدند و تعـدادی نیز به قتل رسیدند که ما تجربه تلخ و داغ این گونه مجازات بر دل خونین و سر پُردرد، از شهادت برادرمان سعید نوروزی داریم). حال دردومین قلعه الموت قربانیان رجوی اسیر و دستخوش بازی های سیاسی و با سرنوشت نامعلومی مواجهه گشته اند.
این گروه در این کمپ در یک محیط بسته به صورت زندانی باز داشت شده اند که در ظاهر توسط امریکا یی ها ولی در اصل توسط رجوی اداره میشود.
از تاریخ 10 آگوست 2006این قهرمانان شجاع که جرات سرپیچی از رجوی داشته اند، به خاطر شرایط بد وانواع فشارهای روحی و جسمی، اعلام تحصن کرده و در وضعیت بدی بسر می برند.
تا بحال این محل مورد بازدید صلیب سرخ و هیچ ارگان حقوق بشری و بین المللی یا خبر گزاری قرار نگرفته است.
متحصنین خواستار ملاقات با خبرگزارها هستند و تا کنون به هیچ یک از خواستهای آنها جوابی داده نشده است و نه اعتنایی به اعتراض درعدم رسیدگی! نیروهای کنترل کننده کمپ حقوق پناهندگی آنها را به رسمیت نمی شناسند و ایشان را مورد تهد ید، آزار و توهین قرار میدهند. رفتار مسئولین غـیر انسانی و بدور از قوانین بین المللی است و نگهداشتن آنها را به عـناوین مختلف توجیه می کنند.( آزاد شدن آنها از این کمپ مساوی با افشای بیشتر جـنایات رجوی ها و نیز باز شدن دروازه قتلگاه اشرف توسط نیروهایی که هنوز در اسارت بسر می برند، و در واقع نابودی این فرقه است).
مجاهدین که همچنان در لیست تروریست هستند و نه پناهنده، ازتمام امکانات رفاهی، بهداشتی، درمانی و ارتباطی برخوردارند و حتی نشستهای درونی خودشان با مریم ابریشمچی رجوی را بصورت اینترنیتی برگزار میکنند و صدها تلفن همراه دارند ( البته بر هیچکس پنهان نیست تمام این نعمت ها و رها شدن از محدودیت پلیس فرانسه ، نتیجه یکی دیگر از معاملات کثیف رجویها در صحنه است). در صورتیکه متحصنین شجاع، اگر توان جسمی داشته باشند!؟ ( که اکثر آنها طی سالها زندانی بودن در قلعه الموت رجوی ها ندارند)! و مبتلا به بیماریهای مزمن شده اند، باید درآنجا با بیگاری ساعتی یک دلار پولی بدست آورند تا بنوانند کارت تلفن بخرند و فقط در ماه پانـزده دقیقه با خانواده هایشان صحـبت کنند، که آن هم کنترل میشود و اگر بخواهند ایمیل بفرستند باید از چـند ین کانال کنترل رد و تأیید بشود وتازه بعد از چند روز ارسال خواهد شد و روزها طول میکشد تا یک ایمیل به دست آنها برسد.
متحصنین در درجه اول خواستار نظارت مستقیم صلیب سرخ و سازمان ملل در این کمپ میباشند تا حقـوق آنها بر طبق قوانین سازمان ملل به عنوان پناهنده به رسمیت شناخنه و رعایت شود.
نیروهای کنترل کننده کمپ باید از تهدید و توهین به این افـراد خاتمه داده و برخورد انسانی داشته باشند.
افراد در تحصن، همچنین خواهان انتقال هر چه سریعتر به یک کشور دمکراتیک هستند.
این قربانیان و اسیران بازیهای سیاسی در بیابانهای عـراق از تمام انسانهای آزاده، سازمانهای بین المللی و حقـوق بشری یاری و استمددا بـرای آزادی خود می طلبند، تا بتوانند پس از سالها شکنجه و عـذاب مثل همه انسانهای آزاد در کنار خانواده های خود ( که تعدادی مقیم کشورهای غربی هستند) به زندگی ادامه دهند.
به امید هر چه زودتر آزادی همه انسانهای دربند.
سهیلا نوروزی و الهام نوروزی ( خواهران حمید رضا، مجید و سعید نوروزی قربانیان فرقه رجوی )