گزارش دیدار با مسئول خاورمیانه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل
صبح روز جمعه 7/7/85 دبیر کل کانون هابیلیان با جناب آقای حمدی بخاری مسئول خاورمیانه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مقر این سازمان در ژنو دیدار و گفتگر کردند.
در این دیدار آقای سید جواد هاشمی نژاد،با تقدیر از فعالیتهای بشردوستانه این نهاد،اهداف و فعالیتهای کانون را تشریح کرد و اسناد، مدارک و تولیدات فرهنگی و تحقیقی کانون را به ایشان ارائه نمود تا جهت بررسی و نگهداری در کمیساریا مورد استفاده قرار گیرد.
آقای هاشمی نژاد خطاب به آقای بخاری گفت: ما در دیداری که با یکی از مقامات صلیب سرخ داشتیم از نقش و همکاری آنان در کمک به باز گرداندن افراد سازمان مجاهدین خلق که خواستار بازگشت به کشورشان بوده اند تقدیر کردیم و از شما وسازمان ملل نیز به سهم خود به خاطر فراهم شدن زمینه بازگشت افراد نادم سازمان به آغوش خانواده هایشان تشکر می کنیم. گروه ما برای مبارزه با ریشه های تروریسم تشکیل شده است و بی شک یکی از راههای آن بر چیده شدن پایگاه تروریستی سازمان مجاهدین خلق است.برخی مدعی هستند که باید به پایگاه اشرف حق پناهندگی داد و به نظر ما چنین کاری موجب گسترش فرهنگ تروریسم است. باید هر چه زودتر شرایطی فراهم شود که افراد سازمان به کشورشان باز گردند. در عرض 15 سال گذشته حدود هزارو پانصد نفر از افراد سازمان به ایران برگشتند و درعرض یکی دو سال اخیرهم حدود پانصد نفر از مجموع حدود چهار هزار تن از افراد کمپ اشرف جدا شده اند. واقعیت این است که ده درصدشان مجرمند و بقیه می توانند طبق اظهارات مسئولین ایران به آغوش خانواده هایشان باز گردند. گروه ما با وجودی که برای احقاق حقوق خانواده های آسیب دیده از تروریسم بوجود آمده و پرونده جرائم تروریستی را دنبال می کند، معذالک چون به موضوع سازمان مجاهدین خلق هم می پردازیم در عرض یکساله گذشته چند صد نفر از خانواده های افراد سازمان با ما تماس گرفتند و خواستار کمک به آنها برای بازگشت فرزندانشان شدند. من پیام آنها و نگرانیشان را به کمیساریای عالی پناهندگان منتقل میکنم. مخصوصاً پس از انتشار گزارشات منابعی مثل سازمان دیده بان حقوق بشر مبنی بر شکنجه و زندانی کردن افراد سازمان در مورد افرادی که خواستار بازگشت به کشور بوده اند، این نگرانی ها افزایش پیدا کرده است.
امیدوارم شرایطی فراهم شود که خانواده ها بتوانند برای دیدار فرزندانشان به داخل کمپ بروند و بدون فشار و نظارت سازمان با آنها دیدار کنند.
اما اکنون هدف ما از این دیدار این است که به برخی از شایعاتی که در تبلیغات مجاهدین خلق دامن زده می شود ، مبنی بر این که کمیساریای عالی پناهندگی نقشی در وضعیت کنونی آنها دارد را روشن کنیم و نیز سیاست آینده کمیساریا در رابطه با آنها را بدانیم
سپس آقای حمدی بخاری عملکرد یکساله کانون را ستود و اعضاء را جهت ادامه کار و بخصوص همکاری با کمیساریا تشویق نمود.
آقای بخاری از این که کانون هابیلیان برای افراد سازمان و بازگشتشان دغدغه دارد و از این که سراغ آنها رفته و با آنها ارتباط برقرار کرده و اسناد و مدارک مختلفی راجع به سازمان و شهدای ترور را در اختیار ایشان گذاشته به آنها دادیم تقدیر و تشکر کرد.
مسئول منطقه خاورمیانه کمیساریای عالی پناهندگی یادآور شد که ما هم مانند صلیب سرخ اکنون در عراق نمایندگی نداریم و در اینجا من و تعدادی از همکاران مان روی این مسئله کار می کنیم ، ما قبول کردیم بیایید که همه چیز را بشنویم. این یک پروسه خیلی بزرگ است و ما موظف هستیم به پناه جویان پناهندگی بدهیم و فعالیت های ما هم صلح دوستانه است.
اما کمیساریای عالی فقط به شهروندان پناهندگی می دهد ،اما اشرف یک شهر جنگ جو هست و ما به جنگ جویان پناهندگی نمی دهیم.
این شیوه ما برای همه دنیا است ، آنها اول باید درخواست شان را بدهند و درخواست باید شخصی باشد نه سازمانی و به هیچ سازمانی وابسته نباشند ، و آنها در اشرف به هیچ وجه این شرایط را ندارند.
اینها مبارزان رسمی هستند و تحت کنوانسیون ژنو هستند ، یک حمایت محدودی از آنها می شود تا تعیین و تکلیف شوند.
قبل و بعد از جنگ هم فرق نمی کند ، صدام ممکن بود به آنها پناهندگی بدهد ، ولی الان متفاوت است ، این به دولت عراق مربوط می شود که به آنها پناهندگی بدهد ، بعد از جنگ آنها تحت حمایت آمریکا هستند و ما هیچ دخالتی در این مورد نداشتیم.
پناهندگی دادن به آنها سه شرط دارد :
1- قطع ارتباط با سازمان
2- عدم ارتباط با هیچ سازمان نظامی و تروریستی
3- عدم بازگشت به وضعیت قبلی ، بدین معنی که باید صلیب سرخ عدم بازگشت آنها به وضعیت قبلی را گارانتی کند، تا تهدیدی متوجه کشوری نباشند.
ما هم مطلع شدیم خیلی از آنها برگشته اند ، البته اطلاعی از تعداد آنها نداریم ، ما با کشورهای منطقه صحبت هایی راجع به برگشت آنها داشتیم ، مثل دولت ایران اگر اعضای این گروه خارج شوند و شرایطش را داشته باشند ما می توانیم کمک شان کنیم.
ما هیچ نمایندگی الان در عراق نداریم ، ما با آمریکا در حال مذاکره هستیم ، یک تعدادی از آنها شخصی آمده اند ، درخواست داده اند و ما در حال پناهندگی دادن به آنها هستیم ،در واقع از گروه شان جدا شدند و پناهندگی که به آنها داده می شود فردی است و ما راجع به آنها صحبت می کنیم نه سازمان شان.
آنها خودشان هم دوست دارند برگردند منتها نه به ایران. ممکن است بعد این هم تغییر کند. گروه شما می تواند در ایران خیلی مثمر ثمر باشد ، ما فعالیت نزدیکی هم با صلیب سرخ داریم ، چون آنها هم فعالیت می کنند ، افراد آنها به خانه هایشان برگردند.
گروه شما هم می تواند با ما و صلیب در تسهیل برگشت آنها کمک کند ، ما هیچ دسترسی به صلیب عراق نداریم ، اگر آنها می خواهند برگردند اگر آنها بخواهند برگردند صلیب باید گارانتی کند که اگر آنها به ایران برگشتند دوباره به شرایط قبلی شان برنگردند ، زیرا اگر آنها از عراق دیپورت شوند ما نمی دانیم چطور باید کمک شان کنیم.
ما دفتر بزرگی در ایران داریم و شما با آنها تماس بگیرید و برای بازگشت این افراد به آنها کمک کنید. خانواده سازمان ملل هم دوست دارد تروریسم تمام شود و جهان امن از اعمال آنها شوند و باید اجباری در برگشت شان نباشد و خیلی امن باشد.
در انتها آقای بخاری سوال کرد به نظر شما چرا افراد سازمان دست به خود سوزی زدند و آنها چطور آدمهایی هستند؟
در پاسخ آقای هاشمی نژاد گفت :آنها افرادی غافل و ناآگاه هستند که آلت دست و طعمه رهبران جنایتکارشان شده اند و رهبران آنها را برای جلب توجه مجامع بین المللی و تحت فشار گذاشتن نهادهای بشردوست وادار به این اعمال می کنند.
ادعای اعطای پناهندگی و نظایر آن توسط سازمان ملل و یا صلیب سرخ هم به این جهت است که سازمان سعی دارد مجامع بین المللی را رو در روی دولت عراق قرار دهد و سازمان بارها از این حربه استفاده کرده است.
کانون هابیلیان، پنجم اکتبر 2006