چند هفته پس از عملیات شکست خورده فروغ جاویدان (مرصاد) که در آن بسیاری از کادرهای سازمان مجاهدین کشته و مجروح شدند، رخدادهای دیگری در ایران بوقوع پیوست که ربط مستقیمی به تصمیم نابخردانه و ویرانگر مسعود رجوی داشت. تعدادی از اعضای NLA (که در عملیات دستگیر و محاکمه شدند) و بخشی از زندانیان مجاهد به دلایلی که طرح آن خارج از بحث است به اعدام محکوم، و حکم آنان طی چند ماه به اجرا درآمد که از آن پس خوراک تبلیغی همه ساله مریم رجوی برای نمایش های حقوق بشری شده است. با اینکه وی بارها به صورت رسمی اعلام کرده که هزاران سرباز ایرانی را در عملیات کشته و خانواده های زیادی را داغدار نموده، اما هیچگاه کشتار هزاران سرباز بیگناه ایرانی که تنها جرمشان دفاع از ایران در برابر حمله ایادی صدام بود را در بازی حقوق بشری خود مطرح نمی کند چون می داند که برای هیچیک از مردم جهان هم قابل قبول نیست که رهبر یک جریان به اصطلاح اپوزیسیون، در کنار دشمنان کشور خود بایستد و جوانان کشورش را با افتخار کشتار کند.
طی روزهای گذشته هم در کشورهای اروپایی فعالیت گسترده تبلیغی حامیان فرقه مجاهدین در مطرح کردن مبحث اعدام و حقوق بشر ادامه داشت و این در حالیست که همزمان در سالگرد ترور اسدالله لاجوردی بدستور مسعود رجوی قرار داریم و شخص مریم باز هم مشغول تبلیغ آن اقدام تروریستی و جنایتکارانه در رسانه هاست. عملی که نه در خفا، بلکه در برابر چشم دهها بازاری و رهگذران بوقوع پیوست. به این ترتیب، مریم از یکسو با دوستان غربی خود مشغول گپ و گفتگوی حقوق بشری می شود تا جمهوری اسلامی را متهم به انجام اعدام مخالفان کند، و از آنسو با افتخار سالگرد یک اقدام تروریستی را تبریک می گوید و آنرا “اعدام انقلابی” می خواند.
سوالی که حامیان این ملکه ترور باید از مریم رجوی بپرسند اینست که آیا اگر بدستور تو و مسعود رجوی، هزاران پیر و جوان ایرانی بدون محاکمه در خیابان ترور شوند، هیچ منافاتی با اصول حقوق بشر ندارد، اما اگر قوه قضائیه افرادی از یک تشکل تروریستی را بازداشت نماید و پس از محاکمه (کوتاه یا بلند) آنان را محکوم به اعدام کند، نقض حقوق بشر به حساب می آید و هرساله باید محکوم گردد؟ آیا این یک سیاست مزّورانه و دوگانه از سوی شما و سایر جریان های ضدایرانی نیست؟ چطور همه ساله به بازی تبلیغی-سیاسی “جنایت علیه بشریت” علیه حکومت مشغول می شوی اما حتی یکبار نمی گویی که چرا بدستور خودت و شوهرت هزاران ایرانی، فقط به جرم حمایت از جمهوری اسلامی، در خیابان ترور شدند و هزاران سرباز وظیفه و مرزبان که فرزندان همین ملت بودند را هم زیر پای صدام در جبهه ها قربانی کردید؟
از 28 مرداد تا امروز مجاهدین با هزینه کردن صدها هزار یورو، دهها نمایش خیابانی و نمایشگاه عکس برپا کرده اند و مریم نیز برای چند ده لابی مفتخور اروپایی جلسه سخنرانی گذاشته تا آنان را تشویق به محکوم کردن جمهوری اسلامی بخاطر اعدام ها نماید و متوهمانه نظام را بقول خودش به محاکمه بکشاند.
واضح است که درد اصلی مریم رجوی، حتی اعدامی ها هم نیستند، بلکه ترس از محاکمه و بازداشت شدن بدست اینترپل است. درخواست محاکمه سران جمهوری اسلامی، در اصل، به انحراف بردن محاکمه خودش است. اگرچه وی همه ساله با این بازی های تکراری، تلاش می کند تا با همراهی صهیونیست ها، جمهوری اسلامی را در سازمان ملل محکوم کند، اما امسال شرایط ویژه ای در برابر این زوج جنایتکار قرار دارد که ناچار است به هر خس و خاشاکی چنگ بزند. به همین خاطر طی هفته های گذشته، دهها کمیته پوششی و دستساز خودش در کشورهای غربی را بسیج کرده تا برای جلوگیری از محاکمه و یا بازداشت احتمالی بدست پلیس بین الملل در آینده، کاری انجام دهند و دولت های خود را تحت فشار بگذارند. اما آیا خون هزاران جوان ایرانی اجازه می دهد که سران این فرقه تا ابد به فریبکاری ادامه دهند و باز هم بسیاری را بفریبند؟
بعید است سخنرانی یک تروریست شناخته شده برای شخصیت هایی که هرکدام دست در انبوه جنایت علیه ملت های غرب آسیا و آفریقا و حتی ملت خودشان داشته اند، مشکلی از حقوق بشر حل کند! بازی با حقوق بشر، در همین سالهای اخیر، برای ملت های جهان افشا شده و مردم ایران هم دیگر به این بازی ها عادت کرده اند. یقیناً آنکس که باید برای نقض آشکار حقوق بشر و جنایت علیه بشریت محاکمه شود، سران فرقه تروریستی رجوی هستند.
حامد صرافپور