در سایت وابسته به فرقه ی رجوی مطلبی درج شده بود که بد نیست مورد بررسی و تامل بیشتر قرار بگیرد. لازم به توضیح است که در فرقه ی رجوی اعضا خودشان اختیار و اجازه نوشتن ندارند و تنها بزرگترهایشان برایشان می نویسند.
ما اشرفي ها همانگونه كه آزاد به دنيا آمده ايم, ساليان درازي است كه براي آزادي ميهن مان جنگيده ايم و براي به دست آوردنش جان مي دهيم. اگر قرار است درهمين اشرف به دست مزدوران برون مرزي رژيم آخوندي و يا خود پاسداران ظلمت و تباهي قطعه قطعه شويم, چه باك, ما هرلحظه براي جانفشاني وآزادي ميهن مان حاضريم.
به زبان دیگر نهدید فرقه ی رجوی این است که اگر احساس خطر کنیم آماده ایم تا همه ی اعضای رده پایین مان را قربانی نماییم.
فرقه ی در شرف انحلال البته فراموش کرده که اینبار تو بمیری واقعا به قصد مرگ است. اگر راست می گوید ( و خیلی ها مشتاقند ) صدیقه و یا علیرضا جعفرزاده را قربانی کند. آنوقت می شود نشست و فکر کرد.
ضمنا این مزدوران برون مرزی رژیم که در بالا آمده خیلی ما را خنداند. منظورتان نیرو های عراقی که نیست پس حتما من و مسعود خدابنده را می گویند. شاید هم سبحانی که اخیرا در بغداد دفتر زده!
وبلاگ آرش صامتی پور، ششم سپتامبر 2008