درد اصلی عشایر حامی مجاهدین

درد اصلی عشایر حامی مجاهدین
ایران‎دیدبان
دار و دسته‎ی رجوی و حامیان آنها از همان ابتدای سرنگونی صدام به‎وضوح دریافتند که هیچ راه نجاتی جز برگشتن صدام به حاکمیت برای آنها وجود ندارد. به‎همین خاطر تمام ظرفیت‎های خود را به تخریب روند سیاسی جدید عراق اختصاص داده و با تفرقه‎افکنی و اخلال در امور سیاسی کوشیدند تا تلاش‎های دولت‎مردان جدید عراق را با شکست مواجه سازند. اما از آنجا که خواست این عده در اقلیت مطلق قرار داشت و احزاب و نیروهای سیاسی عراق یک‎صدا بر تشکیل دولت جدید و بازگشت امنیت به کشور تأکید داشتند، این اخلال‎گری‎ها به شکست انجامید.
اکنون پس از شکست تمام ترفندهایی که بقایای صدام (مجاهدین، بعثی‎ها و عشیره‎های ذی‎نفع در حکومت وی) برای بر هم زدن اوضاع عراق به‎کار بستند و بعد از ناکام ماندن تمامیت خواهی‎های زورگویانه، مجدداً به فکر روی کار آوردن حامی اصلی خود افتاده و یک‎سره پرده‎ها را کنار زده و خواستار بازگشت صدام به‎قدرت شده‎اند!
به گزارش روزنامه‎ی القدس العربی، 300 تن از رهبران عشایر و قبایل عراق از جمله رهبر عشیره‎ی‌ العبیدی در بیانیه‌ای خواستار بازگشت صدام به‎قدرت شدند. عشایر عراق همچنین خواستار تداوم مقاومت مسلحانه در برابر اشغال‎گران شدند.
آنها همچنین بر ضرورت آزادی صدام و رفع اتهامات علیه وی و هم‎دستانش تأكید كردند.
رهبر قبیله‎ی عبیدی تهدید کرده است در صورت رد درخواست‎شان، دست به اعتراض‌های گسترده خواهند زد.
نکته‎ی جالب این‎که مواضع عشیره‎ی عبیدی که از حامیان مجاهدین می‎باشند، دقیقاً یادآور مواضع و عمل‎کرد باند تروریست رجوی بعد از انقلاب ایران است که در عین حال که از دموکراسی و آزادی دم می‎زد، هیچ احترامی به رأی مردم نداشت و با تمامیت‎خواهی، قدرت را برای خود می‎خواستند.
دیگر این‎که تمامی نیروهای غیردموکراتیک و ضدمردمی متکی به یک شخص بوده و حتی اگر آن شخص مانند صدام و رجوی در بازداشت و تحت محاکمه باشد، باز هم استعداد و ظرفیت دیگری برای به صحنه آوردن نداشته و خوی قبیلگی و جاهلیت خود را به‎نمایش می‎گذارند.
 

خروج از نسخه موبایل