Në pjesën e mëparshme të shkrimit tim, përmenda pak për njohjen e bashkëshortit tim Gholamreza Shukri, por dua t’ju tregoj historinë që ai më tregoi.
Që kur u bashkua me Muxhahidinët, Reza nuk ka mundur asnjëherë të flasë me familjen e tij dhe ka kërkuar disa herë që dëshiron të flasë shkurtimisht me nënën e tij, por komandantët e muxhahedinëve nuk ia kanë kushtuar vëmendje kërkesës së tij dhe vetëm asaj kryesore. Dhe familjet e tyre e bënë këtë Reza më tregoi se si ka qëndruar në Muxhahedin nën shumë presion dhe ka punuar për ta
Por për mua është e pabesueshme pse muxhahedinët nuk e kanë lënë të kontaktojë me nënën e tij, e cila është e drejta themelore e njeriut në çdo shoqëri, por muxhahedinët i kanë injoruar edhe këto të drejta.
Reza thoshte se pas përmbysjes së diktatorit të Irakut dhe ardhjes së Amerikës në Irak, situata jonë u përmirësua dhe një herë i thashë se dua të telefonoj familjen time, ata pranuan, por kaloi një vit dhe më lanë të telefonoja. familja, kur një grua shkoi për të thirrur. Ajo. dhe dy gra të tjera në dhomë. Ata kanë përgjuar që familja e tij të mos i thotë diçka dhe ta largojë nga rruga e luftës me Iranin.
Kështu kuptova nga fjalët e Rezës se disa vite më vonë nëna e tij. Ai ka ardhur në Irak, por muxhahidët nuk i kanë vizituar nënën dhe fëmijën sepse ai ka ardhur nga Irani, herën e dytë kur nëna e Rezait ka ardhur për gjysmë ore. Ata takohen, por në praninë e dy grave të tjera, të cilat janë komandante të muxhahidëve, ai duhej të fliste me nënën e tij, e cila qante gjatë gjithë kohës dhe nuk kishte kohë për të folur. eshte plotesisht false, edhe tani kur jam me familjen e burrit tim, po flas, nena e tij thote sa vite dhe muaj te veshtire kane kaluar duke kerkuar Gholamrezen dhe sa muxhahedine kane genjyer familjet.
Lirije Shukri, gruaja e Gholamreza Shukriut