Lufta e Kuvajtit dhe sulmi amerikan në Irak ishin një arsye e madhe për të mbuluar shpërnguljen e Organizatës së Muxhahedinëve të Popullit, e cila ka mbetur në baltë dhe ka dështuar.
Qindra fëmijë të vegjël dhe adoleshentë ishin në kampin Ashraf Darhabs, ne si beqarë nuk kishim të drejtë të shkonim në zonën e tyre, por të enjten në mbrëmje ata erdhën në Mokarat. Ata i pret një e ardhme…
Lumturia dhe argëtimi i tyre më i madh ishte mes Siaj Ashrafit ose kur Masoudi dhe Merjemi shkuan dhe fëmijët u shfaqën një program artistik për ta, çfarë programi, ata flisnin vetëm për burgun dhe dhimbjen dhe vuajtjen, uau!!
Organizata Muxhahedin ka bërë njoftime të guximshme pasi dërgoi kuadrot dhe komandantët e saj në Evropë me një kosto të tepruar të fëmijëve. E vetmja hallkë që mungonte mbi të cilën nuk e vë gishtin është se dërgimi i fëmijëve kushtonte para. Mbrojtja e tij ishte e barabartë me jetën e tyre. nuk kishte çmim? Jo, jetët njerëzore nuk kanë pasur kurrë vlerë për Masoudin dhe ato janë mburoja e jetës së tij të pistë dhe të pabesë!
Fëmijët ishin mburoja e fatkeqësisë suaj, në Evropë, që nga ish-anëtarët e muxhahedinëve si unë nuk e dinë se keni hapur dhjetëra apo edhe qindra shoqata bamirësie në emër të këtyre fëmijëve për pastrim parash të mëdha dhe i keni derdhur të ardhurat e tyre. xhepin e Merjemes mosmirënjohëse për ta shpenzuar në shfaqjet e saj të pista televizive.ngadalësohu
Kush nga ish-anëtarët e muxhahedinëve nuk e di se çfarë fyerjesh dhe shpifjesh u dha Nasrini (Mahosh Sepehri) po atyre fëmijëve që shkuan në Evropë, por nuk u dorëzuan para komploteve dhe marifeteve të organizatës dhe nuk u kthyen në Ashraf dhe nuk u kthyen. thonë se historia do të gjykojë.
Nanjib, ku janë fëmijët tuaj dhe si u dërguan… Dhjetra zyrtarë Ali Zuljalal, Shahriar Kyamanesh, Jalal Prash Manzeh (i vdekur) pse kur djemtë apo vajzat e tyre nuk erdhën në Ashraf dhe shkuan të ndiqnin jetën e tyre të ndershme, ata tha se po rriheshin dhe babai i djegur ka zgjedhur të jetojë në Burvazhi, në çfarë dite do të bjerë babai, që të mos humbasë pozicionin, duhet të shajë djalin e tij, një pikë nga deti i vuajtjes në Burgu i Ashrafit!!
Hamid Atabai – Tiranë – Shqipëri