فهمیدنش خیلی آسان است ؛ حقوق بشر از راه شکنجه و زندان حاصل نمیشود ؛ آزادی هم با به اسارت گرفتن آدمها به دست نمی آید کما اینکه پیشرفت و تمدن هم با فریب و دروغ میسرنمیشود و از این دست میتوان برشمرد که استقلال با خزیدن به دامن بیگانه و امنیت با خشونت و ترور و رفاه اقتصادی با آتش زدن و کلا انقلاب با مرده باد و زنده باد و تهدید و تهمت به دست نمی آید قطعا برای کسب حمایت مردمی باید دنبال آزادی و حقوق بشر و پیشرفت و استقلال و …. بود و البته که از راه درستش. سازمان مجاهدین که تا کنون همه این راهها را اشتباه انتخاب کرده است ؛برای این آخری یعنی کسب حمایت مردمی هم راههای خاص خودش را به کار میگیرد. راههایی که تاکنون به کار گرفته اند و من میدانم عبارتند از: – کار با نرم افزار فتوشاپ برای نشان دادن عکسها و شعارهای خانم رجوی در ایران که با این عکسها میتوانند علاوه بر جوسازی به هوادارانشان هم اعتماد به نفس و دلخوشی های لازم را بدهند. – استفاده از تبلیغات و شرکتهای تبلیغاتی خارجی و داخلی برای پخش شعاری خاص وعکسی خاص یا تبلیغ ایمیلی و اس ام اسی و تبلیغ در روزنامه و مجله های داخلی و خارجی که گاه نفراتی که حتی متنفر از مجاهدینند بدون اطلاع از ماهیت تبلیغ دهنده و تبلیغ نسبت به اجرای آن اقدام میکند. – تماسهای تلفنی ومطرح کردن وعده و وعیدهای مالی برای فریب اشخاص و یا تخلیه اطلاعاتی و گاه استفاده از اسم نهادها و رادیوهای مستقل و مشهور برای فریفتن مخاطب. – تئوری بافی و جعل اسناد و برگه هایی که نشان دهد مجاهدین در داخل ایران و حتی بین نهادهای اطلاعاتی و امنیتی نفوذ دارند. – استفاده از خانواده های اسرای اشرف برای خبرگیری و مصاحبه در ایران که برخی از آنان هم گاه یا به عشق پول و یا به شوق خوشرفتاری مجاهدین با فرزند اسیرشان ویا اجازه ملاقات و یا حتی از ترس رو نکردن فیلمهای گرفته شده از آنها در اشرف مجبور به همکاری با این سازمان میشوند. درخارج کشور سازمان مجاهدین برای تثبیت خود بین اپوزسیون سخت در تلاش است و بازهم راههای خاص خودش را دارد که عبارتند از: – تلاش برای تخطئه دیگر اپوزسیونها با فحاشی و تحقیر و تهمت و افترا و تخطه آنها. – تلاش برای لابی گری و جلب حمایت افراد و شخصیت ها شامل روزنامه نگاران و سیاستمداران که اینکار اغلب با پرداخت هزینه های گزاف انجام میگرد و از آنجا که افرادی که در مسئولیت هستند معمولا به هیچ بهایی حاضر نیستند موقعیت خود را به خطر بیندازند لاجرم حامیان مجاهدین را وزیران و سفیران و پارلمانترهای سابق تشکیل میدهند. – انداختن شوهای نمایشی مثل همیاری مالی که با ارائه ارقام کمک مالی مردم و چند تلفن هم خود را در کنف حمایت ایرانیان خارجه نشین قرار میدهند و هم پولشویی شان را انجام میدهند. – شرکت تشکیلاتی در شبکه های اجتماعی بصورت هجمه ای و با حرکات و رفتارهای اسپم گونه بدون اینکه در هیچ کجا حاضر به گفتگوی متقابل باشند ؛ نه رای گیری و نه اجازه نظر دادن فقط پخش و تکثیر و باز تکثیر حرفهای تکراری خودشان. – تطمیع و خرید اعضای جداشده و برخی فعالان جنبش سبز – و مهم تر و پرخرج تر از همه برگزاری گردهمآیی بزرگ سالانه با هزینه زیاد و بکار گیری تمام توان تشکیلاتی. مجاهدین دلشان میخواهد دستاورد تمام این تقلا و تلاشها نشان دادن سازمان مجاهدین بعنوان یگانه آلترناتیو و جایگزین برای جمهوری اسلامی باشد.