خانم قجر، ایرانیانی که به بردگی گرفتید را آزاد کنید، نجات دختران نیجریه پیشکش

در پی اقدام ضد اسلامی و ضد انسانی ربودن دختران از یک مدرسه در نیجریه و محکومیت جهانی این اقدام، مریم قجر که سال هاست تلاش دارد تا هر حرکتی که غربی ها کردند را تقلید کند، در اطلاعیه ای برای نجات این دختران فراخوان داد!!!
نامبرده گویا بالکل فراموش کرده اند که به اتفاق رجوی فراری چند هزار نفر را ده ها سال در عراق به اسارت گرفته بودند و هنوز هم نزدیک به سه هزار نفر را مثل برده تحت کنترل دارند.
مریم قجر در شرایطی ژست انسان دوستانه و ضد آدم ربایی می گیرد که رفتار او و رجوی با اعضای فرقه شان نمونه ای کامل از برده داری کلاسیک است که در شکل فرقه ای نمود یافته.
آیا دادن وعده کار، سرمایه و زندگی مرفه در اروپا به افرادی که بدلایل مختلف از کشور خارج شده و سپس بردن این افراد به عراق بدون اطلاع خودشان و کار کشیدن از آنها برای سالیان متمادی، غیر از «آدم ربایی» تعریف دیگری می تواند داشته باشد؟
آیا قطع کردن رابطه اعضای فرقه با جهان و ممانعت از خروج آنها با تمامی روش های ممکن، برده داری نیست؟ آیا مغزشویی مستمر و سیستماتیک برای بهره کشی از افراد بصورت ابزاری در جهت منافع رهبران فرقه برده داری نوین نیست؟
اگر اینها کافی نیست،  نمونه هایی از رفتار با اعضای فرقه در قرارگاه اشرف که در زیر آمده بخوبی نشان می دهند که رجوی ها برده داران بزرگ در زمان حاضر و اصلی ترین حامی آدم ربایی و فرقه گرایی در جهان هستند. لطفا به نمونه های زیر توجه کنید:
1- بردن افراد به عراق بدون اطلاع به خانواده آنان و حتی در موارد زیادی بدون اطلاع خود فرد
2- گرفتن مدارک هویتی و شناسایی از افرادی که وارد قرارگاه های فرقه در عراق می شدند و از بین بردن این مدارک برای بی هویت کردن افراد
3- ممنوعیت خروج از قرارگاه اشرف برای سالیان طولانی و بطور مشخص از سال 1373 که از سوی رجوی به تمام افراد ابلاغ گردید که دیگر «خروج از فرقه ممنوع است». این موضوع باعث گردید تا بسیاری از افراد که دیگر راهی برای خروج نمی یافتند دست به خودکشی بزنند.
4- تحویل کسانی که علیرغم تمام مشکلات و موانع ایجاد شده از طرف فرقه و ارتش عراق، اقدام به فرار از قرارگاه های فرقه می کردند، به حزب بعث صدام برای بردن آنها به زندان مخوف ابوغریب
5- ممنوعیت حق انتخاب در اولیه ترین مسائل انسانی، همچون انتخاب نوع پوشش، انتخاب نوع غذا، انتخاب نوع کار و…
6- ممنوعیت ازدواج و زندگی مشترک
7- ممنوعیت یاد کردن از خانواده، پدر، مادر یا خواهر، برادر و فرند، تحت این عنوان رجوی ساخته که « خانواده کانون فساد است»
8- ممنوعیت استفاده از وسایل ارتباط جمعی همچون تلویزیون، رادیو، اینترنت و…
9- ممنوعیت استفاده از وسایل ارتباطی همچون تلفن، نامه، مویایل و… مگر در موارد خاص که فرقه در آن منفعت مشخصی داشت مانند فریب افراد برای جذب، جاسوسی، خبرگیری و….
10- ممنوعیت مطالعه
11- ممنوعیت فکر کردن
 در سال 1376 وقتی مریم قجر از فرانسه به عراق بازگشت، در اولین نشست عمومی گفت:
من به همه فرماندهان شما ابلاغ کردم تا زمان در «اختیارِِِِِ خودَ» شما را بگیرند (تا آن زمان، در اواخر روز پنج شنبه، چند ساعت برای انجام کارهایی همچون استحمام و لباسشویی به افراد زمان در اختیار خود داده می شد) تجربه نشان داده که شما در این زمان به مسائل ضد انقلابی فکر می کنید. به فرماندهان تان گفتم که آنقدر از شما کار بکشند تا شب ها مثل جنازه بیافتید و نتوانید فکر کنید، چرا که افکار شما ضد انقلابی است!! (منظور انقلاب طلاق رجوی است)
12- ممنوعیت صحبت دو نفره که در درون فرقه به اینکار «محفل» می گفتند و کسانی که حین انجام محفل دیده می شدند مورد محاکمه و برخورد قرار می گرفتند چرا که رجوی ابلاغ کرده بود «محفل شعبه سپاه پاسداران است» و به این ترتیب رجوی ها افراد تشکیلات خودشان را برای ایجاد رعب و وحشت بعنوان نفر سپاه پاسداران مورد برخورد قرار می دادند.
13- ممنوعیت داشتن عاطفه
مریم قجر در یکی از نشست ها برای لایه های بالاتر فرقه گفته بود: «عاطفه یک چیز کثیف بورژوازی است و شما باید فقط نسبت به مسعود عاطفه داشته باشید»!!
14- ممنوعیت اعتقاد به هر دین و مرام غیر آنچه که رجوی بعنوان دین شعیه معرفی میکرد و وادار کردن افراد به تغییر دین شان
15- فریب کودکان زیر سن قانونی و کشاندن آنها به قرارگاه های فرقه رجوی در عراق و مجبور کردن به ماندن در عراق
16- اجبار اعضا برای شرکت در نشست های شستشوی مغزی و تحقیر افراد همچون «نشست های تنگه و توحید»، «نشست بند های انقلاب طلاق»، «نشست بند ف (فردیت)»، «نشست حوض»، « نشست های روزانة عملیات جاری»، « نشست طعمه»، «نشست های غسل هفتگی» و…
17- ندادن اجازه ملاقات به خانواده هایی که بعد از سرنگونی صدام متوجه حضور فرزندان شان در عراق شده و برای انجام دیدار به قرارگاه اشرف می رفتند. برخی از این خانواده ها چند سال در پشت درب قرارگاه اشرف تحصن کردند اما اجازه ملاقات نیافتند.
و بسیاری موارد دیگر…