عالیجنابان بان کی مون دبیر کل ملل متحد و احمد شهید نماینده ویژه حقوق بشر
پیرو نامه ها و درخواست های قبلی ما خانواده های اعضای گرفتار در فرقه مجاهدین درعراق از شما درخواست کمک داریم.
ما جمعی از خانواده های استان کرمانشاه در غرب ایران هستیم که یا فرزندی در فرقه مجاهدین داریم و یا پدر و مادری در بند رجوی داریم که شاید بعضا 25 سال از دیدن همدیگر حتی برای یک دقیقه محروم بوده ایم.
عالیجنابان شما از آنجایی که در این جهان مسئولیت دو نهادی رابه عهده دارید که مستقیما مسئولیت پاسداری و حمایت از حقوق انسانها را دارد لذا ما به خدمت شما عرض می نماییم که در جهان وقتی یک حیوان وحشی بدلیل نامشخص صدمه می بیند و یا توسط قاچاقچیان حیوان گرفتار می شود قوانینی دارید و قویأ پیگیری می نمایید و ارزش قائل هستید.
حال سئوال ما این است که چرا این همه سال به درخواست ما توجهی نمی شود؟
مگر همین سازمان صلیب سرخ و ملل متحد نیستند که به وضعیت اسرای دو کشور در حال جنگ رسیدگی کرده و به حقوق آنها می پردازند؟
آیا اعضای خانواده های ما در فرقه رجوی تابع قوانین وضع شده دراین کره خاکی نیستند؟ مگر شما اشراف ندارید که همین ما پدران و مادران پیر مدت دو سال یا بیشتر پشت درب اسارتگاه اشرف درعراق سرما و گرما وشرایط سخت را تحمل کردیم اما رهبران مجاهدین با سنگ و تکه های آهن از ما پذیرایی نمودند؟ و تعدادی از ما مجروح شدیم و تعدادی هم به دلیل فشارهای عصبی مردند؟
ما خانواده دادخواهانی که این درخواست ها را ازشما می کنیم می بینیم که شما در جاهای دیگر مثلا وقتی یک کسی که قاچاقچی مواد مخدر بوده و موجب مرگ هزاران جوان شده و یاکسی که زورگیربوده و درجلو چشم خانواده به ناموس آنها تجاوزکرده – مجازات میشوند حساسیت خاصی دارید و دنبال آن هستید که یک ویرگول حقی پیدا کنید و آن دولت و حکومت را محکوم کنید.
اما نقض آشکار حقوق فرزندان ما طی سالیان را نادیده می گیرید. این تناقض برای هیچ انسانی قابل هضم نیست و از شما می خواهیم برای اثبات حقانیت فعالیت های بشردوستانه خود فقط و فقط یک دقیقه ملاقات ما با کسان خود در اسارت رجوی را فراهم نمایید. با کمال تشکر
جمعی از خانواده های استان کرمانشاه