" تأثیرات راهبردی چگونه ایجاد می‌شوند "؟ نام یک مقاله ی مثلا تئوریک است که ظاهرابعنوان یک مقاله ی مرجع دروبسایت های رجوی منتشر شده که من نیز خواستم با نقل پاراگراف هایی ازآن، ثابت کنم که نویسنده نتوانسته توضیح دهد که واقعا هم تاثیرات راهبردی (استراتژیک) چگونه ایجاد میشود!
دراین مقاله آمده است:
" دو سال پیش، در آستانه تصمیم برای رفتن پای میز مذاکرة زهرخوری… خلیفة سفاک ارتجاع… تصمیم به قتل‌عام اشرف گرفت. کشتار 100 نفر غیرمسلح، که بر اساس یک توافق بین‌المللی و امضاشده توسط دولت عراق و سازمان ملل متحد حفاظت آنها تضمین‌شده و دولت امریکا برای نظارت در این مورد، مسئولیت پذیرفته بود…".
این مسئله که رجوی به چه دلیل این 100نفر را دربیابان های کشوری مانند عراق که به یمن برهم خوردن ساختار اجتماعی اش توسط آمریکا هرساعت وفصلی ازآسمانش بمب میبارد واز زمین اش گیاه حادثه میروید، رها کرد، هنوز هم جزو اسرار مگوی فرقه ی رجوی است!
همچنین هنوز عاملین مستقیم وغیر مستقیم این جنایت شبانه که اتفاقا افراد رجوی بیشتر ازهمه درموردش " دوربین بدستی" نشان داده وحضور پیشاپیش خود را درصحنه بنمایش گذاشتند، ازطرف مراجع بیطرف وذیصلاح روشن نشده و ما کماکان مجبوریم ادعاهای دوطرف را شنیده وقادر به ارزیابی درست موضوع وکشف حقیقت نبوده ودر حالت فرضیه پردازی ها باقی بمانیم!
اما چیزی که واضح ومسلم است، این است که شخص رجوی اقلا در اینگونه "بندی " کردن این افراد در بیابان های عراق مقصر بوده است!
چرا که او میداند درزمانی که در روز روشن، به پاسگاه های عراق حمله ی نظامی میشود، انجام این حمله درشبانگاه به اشرف کار سختی نیست واین باصطلاح حافظین اموال اشرف، درموقعیت حفظ این اموال قرار ندارند وبجای آن میشد که این اموال را به نیروهای سازمان ملل متحد و… تحویل داده واین 100نفر را که معلوم بود وشد که قدرت حفظ اموال موجود دراشرف را ندارند، به لیبرتی منتقل کرد!
شما که تلویحا اشاره دارید که دولت آمریکا به تعهداتش عمل نکرد وحتما قبلا هم میدانستید که با شروع مذاکرات درایران غم جان این 100 نفر را نخواهد داشت، چرا عالما وعامدا کاری کردید که 52 نفر ازاین افراد به کام مرگ روند و…؟!
بنابراین من در بهترین حالت خوشبینانه هم که درمورد ادعاهای بعدی باند رجوی باشم، بازهم بالحاظ شرایط منطقی فوق بر درستی حرف های رجوی ها، شبهه دار باقی خواهم ماند!
درادامه ی این مقاله آمده است:
" دو سال پس‌ازآن حماسه پایدار و آن رسم وفا و ایستادگی تا به آخر بر سر آرمان آزادی، با وضوح تمام می‌توان علل شکست استراتژیکی خلیفه ارتجاع در بلعیدن عراق، که دروازة کشورگشایی‌های او بود را حس کرد. اراده یک نسل مقاوم و ایمان شکست‌ناپذیری که با دست‌خالی هم صحنه مصاف با خلیفه ارتجاع و جیره‌خواران پست او را ترک نکرد، تعیین‌کننده‌ترین عنصری بود که معادلات پیچیده و سرسخت تعادل قوا را در هم پیچید و از آن خلق جدیدی بیرون آورد ".
یعنی میخواهید بگویید که این 52 نفر براثر پایداری وایستادگی ومقاومت دربرابر مهاجمین مشکوک کشته شدند؟!
اگر اینطور است، چرا نصف افرادی که باقی مانده بودند، معرفی نشده و نگذاشتید ازآنها تحقیق شود. آیا ممکن نبود که اینها عینی ترین شاهد ماجرا باشند؟!
چرا نام ونشانی باقیماندگان این کشتار بشدت مشکوک اعلام نشد وچگونه است که آنها درقرنطینه نگه داشته شدند تا ساکنین لیبرتی تماسی با آنها نداشته باشند؟!
به بلعیدن عراق که میرسیم، این ادعای شما را بی اساس دانسته وخاطرنشان میسازیم که آمریکا با آن جبروت و قدرت نتوانست این کشور راببلعد وبه تبع آن دیگر کشورها هم نخواهند توانست آنجا را دراشغال خود داشته باشند و درمقابل تنها این شما هستید که تصور میکنید با کمک عشایر انقلابی تان(بازماندگان بعثی های عراق) که درخواست مکرر مسلح تر شدن آنها را هم دارید، قادر به تصرف این کشور و دست درازی به ایران خواهید بود!
این قیاس بنفس کردن نیست که فرموده اید؟!
واینهم درمورد استراتژی مورد ادعا:
" مجاهدین با انتخاب شورای مرکزی جدید، به آن‌چنان دستاوردهای ایدئولوژیکی نوینی دست پیدا کردند که سکوی پرش و منشأ خیزهای بلند آنان در تحولات آینده خواهد بود. بنابراین همچنان که در تاریخ 50 ساله مجاهدین همواره تجربه‌شده است، بار دیگر ثابت شد دستاوردهای بزرگ مخلوق استقبال پرداخت‌های بزرگ‌اند… ".
تغییر نام شورای رهبری به شورای مرکزی و دورنگه داشتن مجدد رقبای بالقوه ی مسعود رجوی تشنه به قدرت ازاین شورای منتصب، دور نگه داشتن مردان به بهانه ی خنده دار آزادی زن مجاهد که نسبت به مردان دراقلیت اند، چرا باید بنام تاثیرات راهبردی به خورد مردم داده شود؟! این نوع راهبردی ها، درحد نیرنگی هم بیش نیست و شما پیروان خود را آنقدر دستکم گرفته اید که فکر میکنید با این مسخره بازی های تکراری، به اسارت ساکنین لیبرتی تداوم خواهید بخشید!
تمام اهداف این نوع سخن پراکنی ها، درخدمت تداوم اسارت این نگون بخت ها میباشد که امید میرود با حضور مداوم اعضای خانواده هایشان در کنار دیوار لیبرتی، تدریجا مشمول تحول فکری و واقع نگری باشند!
صابر